fijn

Nederlands

Uitspraak

Geluid: fijn (hulp, bestand)
IPA: /fɛi̯n/

Woordafbreking

fijn

Woordherkomst en -opbouw

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘niet grof, verfijnd, heerlijk’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 [1]

	stellend	vergrotend	overtreffend
onverbogen	fijn	fijner	fijnst
verbogen	fijne	fijnere	fijnste
partitief	fijns	fijners	-

Bijvoeglijk naamwoord

fijn

van geringe dikte
nauwkeurig en klein
leuk.

Synoniemen

[1] dun, mager

Antoniemen

[1] dik
[2] grof
[3] stom, vervelend

Hyponiemen

haarfijn, middelfijn, piekfijn, ragfijn, superfijn, ultrafijn

Afgeleide begrippen

fijnmaken
fijnmalen
fijnmazig
fijnmechanicus
fijnproever
fijnregelen
fijnregeling
fijnscheuren

fijnschilder
fijnschrijver
fijnslaan
fijnsnijden
fijnspar
fijnstampen
fijnstraal
fijnstructuurconstante

Vertalingen

1. van geringe dikte

3. leuk

Gangbaarheid

Het woord fijn staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'fijn' herkend door:

100 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

Verwijzingen

"fijn" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.