fineren

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • fi·ne·ren
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘met fineer beleggen’ voor het eerst aangetroffen in 1879 [1]
  • afgeleid van fijn met het achtervoegsel -eren [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
fineren
fineerde
gefineerd
zwak -d volledig

Werkwoord

fineren [3] [4]

  1. overgankelijk met fineer bekleden
  2. zuiveren
Verwante begrippen
  • met platen bekleden
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1.   

Zelfstandig naamwoord

fineren mv

  1. meervoud van het zelfstandig naamwoord fineer

Gangbaarheid
  • Het woord fineren staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
78 %van de Nederlanders;
76 %van de Vlamingen.

Verwijzingen
  1. "fineren" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. fineren op website: Etymologiebank.nl
  3. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  4. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.