els

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  els    (hulp, bestand)
  • IPA: / ɛls /
Woordafbreking
  • els
Woordherkomst en -opbouw
  1. (erfwoord) via Middelnederlands else van Oudnederlands elisa, voor het eerst aangetroffen in 772; uit Oergermaans *alísō, bij Indo-Europees *h₁el(i)s-, vergelijk Latijn alnus, Sloveens jélša en Litouws álksna, al̃ksinis; daarnaast met grammatische wisseling Nederduits Eller en Duits Erle [1][2][3][4]
  2. (erfwoord): Middelnederlands elsene, alsene, else, uit Oergermaans *alasn(j)ō, evenals Nederduits Els, Zwitser-Duits Alesne en Gotisch alisna, uitbreiding van *alaz, waaruit Oudnoords alr, bij Indo-Europees *h₁h̥₁l-h₂-ós ‘els, priem’, genitief van *h₁éh₁l-eh₂, vergelijk Duits Ahle, Sanskriet árā en Hotanees aiysna [5][6][7]
enkelvoud meervoud
naamwoord els elzen
verkleinwoord elsje elsjes

Zelfstandig naamwoord

els

  1. m (plantkunde) Alnus , een geslacht bomen uit de berkenfamilie (Betulaceae)
  2. v / m (gereedschap) een priemvorming werktuig bedoel om gaten mee te prikken
Synoniemen
  1. elzeboom, elzenstruik
  2. aal, priem, zeilpriem, marlpriem, marlpen, marlspijker
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
Vertalingen
    1. boom   
    2. priem   

Gangbaarheid
  • Het woord els staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
91 %van de Nederlanders;
96 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  2. Oudnederlands Woordenboek
  3. els op website: Etymologiebank.nl
  4. "els" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  5. Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
  6. els op website: Etymologiebank.nl
  7. Guus Kroonen (2013), Etymological Dictionary of Proto-Germanic, uitg. Brill, Leiden, blz. 19, 20 en 117.


Afrikaans
enkelvoud meervoud
naamwoord els else

Zelfstandig naamwoord

els

  1. (gereedschap), (plantkunde) els


Catalaans

Lidwoord

els m mv

  1. de

Persoonlijk voornaamwoord

els m mv

  1. hen, ze (lijdend en meewerkend voorwerp, vóór het werkwoord)
  2. u (lijdend en meewerkend voorwerp, vóór het werkwoord)

els v mv

  1. hen, ze (meewerkend voorwerp, vóór het werkwoord)
  2. u (meewerkend voorwerp, vóór het werkwoord)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.