dux

Latijn
Uitspraak
  • IPA: /ˈduks/
Woordafbreking
  • dux
Woordherkomst en -opbouw
  • van ducere (leiden)

Zelfstandig naamwoord

dux m/v

  1. leider, leidster
  2. aanvoerder
  3. (middeleeuws Latijn) hertog, hertogin
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief dux ducēs
genitief ducis ducum
datief ducī ducibus
accusatief ducem ducēs
vocatief dux ducēs
ablatief duce ducibus
Overerving en ontlening
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.