diploma

• Geluid:  diploma    (hulp, bestand)

• di·plo·ma

• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘bewijs van slagen voor examen’ voor het eerst aangetroffen in 1656 [1]
• [2]

diploma o

1. (onderwijs) een bewijs van bevoegdheid, bewijs dat je een examen hebt gehaald

1. • Vijftig procent van de kinderen heeft een diploma gehaald bij de zwemclub. 

2. getuigschrift horende bij een prijs

1. • De Nobelprijs bestaat uit een diploma, een medaille en een geldsom. 

2. document dat bestaat uit een blad dat dwars op de lengterichting door midden is gevouwen

• [3] bifolium
• [3] dubbelblad

• akte, brevet, bul, getuigschrift

• diploma-inflatie, diplomaat, diplomazwendel

• Het woord diploma staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'diploma' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

• Geluid:  diploma (VK)    (hulp, bestand)
• IPA: /dɪˈpləʊmə/

diploma

1. diploma