dativus
Latijn
Uitspraak
- Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
- IPA: /daˈtiː.wus/
Bijvoeglijk naamwoord
datīvus
- waaraan gegeven wordt
- (grammatica) datief, vaak zelfstandig gebruikt als aanduiding van de derde naamval in het Latijn en Grieks, die toegepast wordt op het zelfstandig naamwoord en daarop betrekking hebbende bijvoeglijke naamwoorden: de dativus wordt gebruikt voor het meewerkend voorwerp in het Nederlands vaak uitgedrukt met de voorzetsels voor, aan, bij of met
Verwante begrippen
| enkelvoud | meervoud | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | mannelijk | vrouwelijk | onzijdig | |
| nominatief | dativus | dativa | dativum | dativī | dativae | dativa |
| genitief | dativī | dativae | dativī | dativōrum | dativārum | dativōrum |
| datief | dativō | dativae | dativō | dativīs | dativīs | dativīs |
| accusatief | dativum | dativam | dativum | dativōs | dativās | dativa |
| ablatief | dativō | dativā | dativō | dativīs | dativīs | dativīs |
| vocatief | dative | dativa | dativum | dativī | dativae | dativa |
| Vergrotende trap (comparatief) (nom. m. enk.): dativior | ||||||
| Overtreffende trap (superlatief) (nom. m. enk.): dativissimus | ||||||
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.