accusativus

Latijn
Uitspraak
  • Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
  • IPA: /ak.kuː.saːˈtiː.wus/

Bijvoeglijk naamwoord

accusatīvus

  1. als beschuldigde, aangesproken
  2. (grammatica) accusatief, vaak zelfstandig gebruikt als aanduiding van de eerste naamval in het Latijn en Grieks, die toegepast wordt op het zelfstandig naamwoord en daarop betrekking hebbende bijvoeglijke naamwoorden: de accusativus wordt gebruikt voor het lijdend voorwerp en verder in combinatie met bepaalde voorzetsels
Verwante begrippen

Meer informatie
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.