bries

• Geluid:  bries    (hulp, bestand)
• IPA: /bris/

• bries

• Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘koele wind’ voor het eerst aangetroffen in 1596 [1]
• v/m [1]: van Engels breeze of Frans brise[2][3]
• v/m [2]: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "verbond" (Jiddisj)[4]
• v/m [3]: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "besnijdenis", een verkorting van בְּרִית מִילָה (briet mila) "verbond tot besnijdenis" (Asjkenazisch Hebreeuws en Jiddisj)[5]
• o: van Hebreeuws בְּרִית (briet) "verbond" (Asjkenazisch Hebreeuws)[6]

bries v/m

1. (meteorologie) zachte frisse wind

1. • Er was een heerlijk verkoelend briesje dat kwam van zee. 

2. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Jiddisj) [7]
3. (Jiddisch-Hebreeuws) besnijdenis [8]

• [1] avondbries, zeebries

• [3] Hebreeuws: briet
• [3] bries hamiele, bries miele, bries mieles

bries o

1. (Jiddisch-Hebreeuws) verbond (Asjkenazisch Hebreeuws)

bries

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
   

   • Ik bries. 

2. gebiedende wijs van briesen
   

   • Bries! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van briesen
   

   • Bries je? 

• Het woord bries staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bries' herkend door: