Jiddisj
Nederlands
Woordafbreking
- Jid·disj
Zelfstandig naamwoord
Jiddisj o
- (Jiddisch-Hebreeuws) (taal) taal van Asjkenazische joden die omstreeks 1000 in de Rijnstreek is ontstaan, zich vandaar over de hele wereld heeft verspreid en voor de Tweede Wereldoorlog door ruim tien miljoen joden werd gesproken; gebaseerd op Duitse dialecten, met Romaanse invloeden en veel Hebreeuwse en Aramese elementen; geschreven met Hebreeuwse letters
Bijvoeglijk naamwoord
stellend | vergrotend | overtreffend | |
---|---|---|---|
onverbogen | Jiddisj | Jiddisjer | Jiddisjt |
verbogen | Jiddisje | Jiddisjere | Jiddisjte |
partitief | Jiddisj | Jiddisjers | - |
Jiddisj
- (Jiddisch-Hebreeuws) (taal) van of in de Jiddisje taal
Gangbaarheid
- Het woord Jiddisj staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
Verwijzingen
- Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands
Afrikaans
Uitspraak
IPA /ˈjədiʃ/ geluid
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.