bewust

• Geluid:  bewust    (hulp, bestand)
• IPA: / bəˈwʏst /
  • [bəˈʋɵst]

• be·wust

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘bekend, bedoeld’ voor het eerst aangetroffen in 1638 [1]
• in 17e eeuw van Duits bewußt [2][3]

bewust

1. iets waarvan kennis is genomen, iets wat met nadenken gebeurt of juist niet gebeurt, opzettelijk, expres

1. • Het was een bewuste keuze om niet eerst langs de receptie te gaan. 

2. bewust van op de hoogte met iets, iets beseffend

1. • De zich van het pas gebeurde ongeluk niet bewuste automobilisten konden maar net een kettingbotsing vermijden. 

2. predicatief met oorzakelijk voorwerp: zich iets bewust zijn op de hoogte zijn met iets

1. • Hij was zich dat niet bewust. 

2. attributief eerdergenoemd, waarover eerder is gesproken

1. • Gisteren is mijn mobiele telefoon gestolen. De bewuste diefstal vond plaats in een café. 

• Omdat "-stst" moeilijk is uit te spreken en te verstaan kan voor de overtreffende trap beter de omschrijving "meest bewust(e)" worden gebruikt.[4][5]

• onbewust

• bewusteloos, bewustheid, bewustwording, bewustzijn, onbewuste

• ik-betrokken, zelfbetrokken, betrokken

• Het woord bewust staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'bewust' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.