afwezig

• Geluid:  afwezig    (hulp, bestand)

• af·we·zig

• In de betekenis van ‘absent’ voor het eerst aangetroffen in 1599 [1]
• Samenstellende afleiding van af en de stam van wezen met het achtervoegsel -ig [2]

afwezig

1. niet op een bepaald tijdstip en plaats

1. • Hij was afwezig op de vergadering, want hij was ergens anders. 

2. geestelijk afgeleid, verstrooid

1. • Hij was afwezig op de vergadering, want je zag hem indutten. 

• absent

• aanwezig

• afwezigheid

• Het woord afwezig staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'afwezig' herkend door: