Ulf Kirsten

Kirsten in 1988

Kirsten begon zijn carrière in zijn geboortestad Riesa, hij startte bij BSG Chemie Riesa (1972–1978) en vertrok later naar BSG Stahl Riesa (1978–1979). Vanaf 1979 speelde hij in de jeugdelftallen van zijn eerste profclub Dynamo Dresden, dit was een van de meest succesvolle clubs in de DDR-Oberliga. In het seizoen 1983/84 brak hij uiteindelijk door tot het eerste elftal, vanaf dat moment was hij niet meer weg te denken uit het team van de Schwarz-Gelben. In 154 wedstrijden voor de Oost-Duitsers, scoorde hij 57 doelpunten. In Europees verband maakte hij 8 doelpunten in 21 wedstrijden. Het grootste internationale succes, was het bereiken van de halve finale van de UEFA Cup in het seizoen 1988/89. De finale werd maar op een haar na gemist, bij VfB Stuttgart werd het 0-1 nadat er in Dresden met 1-1 gelijk was gespeeld. Kirsten kende met Dynamo echter wel veel nationale successen, in de seizoenen 1988/89 en 1989/90 kroonde de club zich tot kampioen van de DDR-Oberliga. Daarnaast won hij in 1984 en 1985 de FDGB-Pokal ten koste van aartsrivaal BFC Dynamo Berlin en in 1990 ten koste van Eintracht Schwerin. In zijn laatste seizoen bij Dresden werd hij ook verkozen tot Voetballer van het Jaar in de DDR.

Als een van de eerste spelers, maakte Kirsten na de Duitse hereniging, de overgang naar de Bundesliga. Daar ontwikkelde hij zich bij Bayer Leverkusen tot een van de beste Duitse aanvallers van de jaren 90 . Dit was behoorlijk uitzonderlijk vanwege zijn bijzondere lichaamsbouw: Kirsten was enkel 1,72 m lang maar woog wel 81 kilogram. Als gevolg daarvan had hij een ongewoon laag zwaartepunt wat ervoor zorgde dat hij de bal goed kon beschermen ten opzichte van veel grotere verdedigers. Ook was hij erg wendbaar in de kleine ruimte, zijn speelstijl werd wel vergeleken met die van Gerd Müller. Ondanks zijn geringe lengte had hij een sterk ontwikkeld kopvermogen.

In de 350 competitiewedstrijden die Kirsten speelde voor Leverkusen kwam hij tot 182 doelpunten. Daarnaast scoorde hij in Europees verband nog 32 doelpunten in 54 wedstrijden. Ondanks alle doelpunten werd hij nooit kampioen met de arbeidersclub uit het Ruhrgebied, vaak eindigde de club als tweede achter de landskampioenen Bayern München en Borussia Dortmund. Wel bezorgde Kirsten de club in 1993 de DFB-Pokal, in de 77e minuut scoorde hij het enige doelpunt in de finale tegen de amateurs van Hertha BSC.

Ook de droom van Europees succes ging niet in vervulling, in het seizoen 1991/92 eindigde de club zowel in de competitie als in de DFB-Pokal, als tweede. In de Champions League werd hetzelfde resultaat gehaald, in de finale op Hampden Park werd er met 2-1 verloren van Real Madrid. Voor de zoveelste keer was Kirsten, die in de 65e minuut was ingevallen, second best.

Naast zijn uitverkiezing tot Beste Voetballer van de DDR, werd Kirsten nog drie keer topscorer in de Bundesliga, in het seizoen 1992/93 met 20 doelpunten, in het seizoen 1996/97 met 22 doelpunten en in het seizoen 1997/98 opnieuw met 22 doelpunten. Door zijn productiviteit staat hij op de vijfde plaats van de meest succesvolle doelpuntenmakers van de Bundesliga aller tijden.