Jungle Boek (1967)

Omdat hij ontevreden was over het succes van zijn vorige film, Merlijn de Tovenaar, besloot Disney zijn tekenaars de kans te geven optimaal hun best te doen voor Jungle Boek.[1] Hij maakte Larry Clemons tot een van de vier scenarioschrijvers voor de film. Naar verluidt zou hij Clemons een kopie van Kiplings boek hebben gegeven, met het advies dit boek vooral niet te lezen alvorens aan het scenario te beginnen.[1]

Walt Disney speelde zelf een actieve rol in het maken van de film.[1] Het was de laatste film waar hij zelf bij betrokken was. Hij rekende voor het succes van Jungle Boek vooral op de personages. Voor het eerst in de geschiedenis van Disney werden bovendien bekende acteurs ingehuurd om de stemmen van de personages in te spreken.[2] De tekenaars lieten zich inspireren door deze acteurs en soms ook muzikanten om de personages te ontwikkelen.[2] Zo lijken de gieren uit de climax van de film qua uiterlijk sterk op The Beatles. De reden dat gekozen werd om de vogels naar hen te modelleren was omdat het er even naar uitzag dat The Beatles de liedjes voor de film zouden inzingen en de stemmen voor de gieren zouden doen. Manager Brian Epstein (die twee maanden voor de film uitkwam stierf aan de gevolgen van drugs) had Disney zelf benaderd met het verzoek of The Beatles aan de film mee mochten werken. Epstein vergat echter om zijn plannen eerst met de bandleden zelf te bespreken. John Lennon was tegen het idee, en keurde het dan ook af toen hij het hoorde.[3]

Jungle Book was de laatste lange tekenfilm waar Walt Disney nog persoonlijk aan meewerkte. Hij stierf tijdens de productie.[4]

Disney liet het verhaal van Kipling aanpassen om het geschikter te maken voor een film voor alle leeftijden. Enkele belangrijke verschillen zijn:

• Mowgli's wolfvader draagt in de film de naam Rama, maar in het boek is dit de naam van een stier uit het mensendorp.
• In het boek wordt Mowgli door de wolven gevonden, niet door Bagheera.
• De persoonlijkheden van Bagheera en Baloe zijn in de film vrijwel tegenovergesteld aan het boek. In het boek is juist Baloe de serieuze leraar die Mowgli de lessen van de jungle bijbrengt, terwijl Bagheera het allemaal wat minder nauw neemt en Mowgli meer zijn gang laat gaan.
• In het boek wordt Shere Khan gedood door Mowgli en een groep vee. In de film wordt hij enkel verjaagd.
• In het boek is Kaa juist een van de protagonisten en een goede vriend van Mowgli.
• In de film hypnotiseert Kaa iemand met zijn ogen; iets waar alleen Shere Khan immuun voor is. In het boek gebruikt hij een soort dans, en is alleen Mowgli hier immuun voor.
• In het boek is Hathi een wijze heerser van de jungle. Bovendien heeft hij in het boek drie kinderen, tegen maar een in de film.
• De apen zijn in het boek een stuk kwaadaardiger dan in de film.
• Koning Lowie en de gieren zijn er voor de film bij bedacht.
• Personages uit het boek die juist ontbreken in de film zijn Tabaqui de jakhals en Chil de wouw.
• De wolven hebben een grotere rol in het boek dan in de film.
• In het boek beseft Mowgli zelf het belang van zijn terugkeer naar de mensen. In de film wil hij tot het eind in de jungle blijven.

Het geluidsspoor van de film bevat de volgende nummers:

• "Jungle Book Overture" - (instrumentaal)
• "Colonel Hathi's March"
• "The Bare Necessities"
• "I Wan'na Be Like You (The Monkey Song)"
• "Trust in Me"
• "That's What Friends Are For"
• "My Own Home"
• ease on down the road

Origineel zouden alle liedjes voor Jungle Book door Terry Gilkyson geschreven worden. Walt Disney vond de liedjes echter ongepast en huurde de Sherman Brothers in om andere liedjes te schrijven. Toch was er één nummer dat de Sherman Brothers er in hebben gelaten, namelijk "The Bare Necessities". De score van de film werd gecomponeerd door George Bruns.

Enkele nummers die niet in de film zijn verwerkt zijn:

• "Brothers All"
• "The Song of the Seoneee"
• "Monkey See, Monkey Do"
• "I Knew I Belonged to Her"
• "In a Days Work"
• "The Mighty Hunters"

Er zijn verschillende Nederlandse vertalingen van deze tekenfilm op lp verschenen als luisterverhaal met liedjes. Een gebaseerd op bovengenoemde vertaling van de film uit 1979 en een eerdere vertaling uit 1969.

De eerste Nederlandse vertaling van het Jungle Boek verscheen in 1969 op lp als luisterverhaal met liedjes uit de film. Deze vertaling is in 1992 heruitgegeven op lp, cassette en cd.

Het nummer "The Bare Necessities" is hier vertaald als "Ik ben Baloe de bruine beer" en is in twee verschillende uitvoeringen terug te vinden op Disney verzamelalbums, in de uitvoering van Joop van der Marel uit 1968 en de uitvoering van Lex Goudsmit, zoals deze te vinden is op de lp uit 1969. Datzelfde geldt voor het nummer "De Apenmuzikant", waarvan twee verschillende versies in omloop zijn, beide ingezongen door Joop van der Marel.

De Nederlandse vertaling van de tekenfilm uit 1979 is ook als luisterverhaal met liedjes uitgegeven op lp, cassette en cd. De teksten zijn aangepast om synchroon te lopen met de tekenfilm. Dit heeft gevolgen voor de titels van een aantal nummers. Het nummer "The Bare Necessities" is hier vertaald als "Wat je van beren leren kan".

De film kreeg vooral goede kritieken, maar deze waren mogelijk grotendeels beïnvloed door het feit dat Walt Disney was gestorven tijdens de productie van de film.[2] In Amerika alleen al bracht de film bij de originele uitgave 13 miljoen dollar op.