René van der Gijp

Van der Gijp begon met voetballen bij DFC in zijn geboorteplaats Dordrecht. In 1975 ging hij spelen in de B-jeugd van Feyenoord. Hans Kraay jr. was daar een van zijn ploeggenoten. Na een jaar werd hij echter weggestuurd bij Feyenoord en ging hij op advies van Hans Kraay sr. naar Sparta Rotterdam. Twee jaar later debuteerde de rechtsbuiten daar in het eerste elftal, bestaande uit onder meer Louis van Gaal, Arie van Staveren, Luuk Balkestein, Adri van Tiggelen, Danny Blind, Ruud Geels, Ronald Lengkeek, Gerard van der Lem, Geert Meijer, Dick Advocaat en David Loggie.

Na vier seizoenen verliet Van der Gijp Sparta in 1982 en ging hij in België spelen voor Lokeren. Hier speelde hij in zijn eerste seizoen voor het eerst in zijn carrière Europees voetbal. In vier UEFA Cup-wedstrijden wist hij tweemaal het net te vinden.

Van der Gijp en Ruud Gullit bij Oranje (1982).

Na tweeënhalf seizoen keerde Van der Gijp in november 1984 weer terug in Nederland om te gaan voetballen bij PSV. Bij de Eindhovense club kende Van der Gijp de succesvolste jaren uit zijn carrière, waarin hij tweemaal landskampioen werd en meer dan veertig goals scoorde. Op 1 juli 1987 vertrok Van der Gijp bij PSV, waar hij had samengespeeld met onder anderen Ernie Brandts, Hallvar Thoresen, Glenn Hysén, Kenneth Brylle, Ruud Gullit, Frank Arnesen, Gerald Vanenburg en Ronald Koeman. Zijn nieuwe club werd het Zwitserse Neuchâtel Xamax van trainer Gilbert Gress. Bij de club veronderstelde men met rechterspits Van der Gijp een kopsterke centrumspits in huis te hebben gehaald, terwijl Van der Gijp nog nooit op die positie had gespeeld. Desondanks werd Neuchâtel Xamax met Van der Gijp in de ploeg landskampioen en won het ook twee keer de Zwitserse supercup. In Zwitserland speelde hij verder nog anderhalf seizoen voor FC Aarau, alvorens hij terugkeerde bij zijn oude club Sparta. Na een half seizoen bij de Spangense ploeg speelde hij de laatste twee jaar van zijn carrière voor sc Heerenveen, waar hij uiteindelijk in 1992 zijn loopbaan beëindigde.

V.l.n.r.: Hoekstra, Kieft, Van der Gijp, Holverda en Rijvers (1984).

In 1982 werd Van der Gijp voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal door toenmalig bondscoach Kees Rijvers. Hij maakte op 22 september 1982 zijn interlanddebuut, in een EK-kwalificatiewedstrijd thuis tegen Ierland (2-1). Van der Gijp werd daarmee de tweede Oranje-international in de geschiedenis wiens vader ook in het Nederlands elftal speelde. Hij zou uiteindelijk vijftien interlands spelen waarin hij twee doelpunten maakte, beide gescoord in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Denemarken (uitslag 6-0). In Oranje speelde Van der Gijp voor het merendeel samen met Ruud Gullit, Hans van Breukelen, Ronald Spelbos, Frank Rijkaard, Ben Wijnstekers, Marco van Basten, Sonny Silooy, Peter Boeve, Willy van de Kerkhof en Adri van Tiggelen. René is de derde Van der Gijp die voor het Nederlands elftal heeft mogen uitkomen. Zowel zijn oom Cor van der Gijp als zijn vader Wim van der Gijp droegen het Oranje-tricot. Vaak wordt René gewezen op het feit dat hij niet alles uit zijn carrière heeft weten te halen. Kenners menen dat hij met zijn talent meer interlands had kunnen spelen en misschien wel bij een Europese topclub aan de slag had kunnen gaan. Zelf zet hij hier echter zijn vraagtekens bij.

Interlands van René van der Gijp voor  Nederland
№	Datum	Wedstrijd	Uitslag	Soort wedstrijd	Doelpunten	Speeltijd
Als speler bij KSC Lokeren Oost-Vlaanderen
1.	22 september 1982	Nederland – Ierland	2 – 1	Kwalificatie EK 1984	0	Volledige wedstrijd
2.	10 november 1982	Nederland – Frankrijk	1 – 2	Vriendschappelijk	0	46' (voor Frank Rijkaard)
3.	16 februari 1983	Spanje – Nederland	1 – 0	Kwalificatie EK 1984	0	Volledige wedstrijd
4.	27 april 1983	Nederland – Zweden	0 – 3	Vriendschappelijk	0	Volledige wedstrijd
5.	14 maart 1984	Nederland – Denemarken	6 – 0	Vriendschappelijk	2	Volledige wedstrijd
6.	17 oktober 1984	Nederland – Hongarije	1 – 2	Kwalificatie WK 1986	0	Volledige wedstrijd
Als speler bij PSV
7.	14 november 1984	Oostenrijk – Nederland	1 – 0	Kwalificatie WK 1986	0	33' (voor Peter Boeve)
8.	23 februari 1984	Cyprus – Nederland	0 – 1	Kwalificatie WK 1986	0	77' (door Ronald Koeman)
9.	27 februari 1985	Nederland – Cyprus	7 – 1	Kwalificatie WK 1986	0	77' (voor Ruud Gullit)
10.	1 mei 1985	Nederland – Oostenrijk	1 – 1	Kwalificatie WK 1986	0	77' (door Rob de Wit)
11.	19 november 1986	Nederland – Polen	0 – 0	Kwalificatie EK 1988	0	74' (voor Simon Tahamata)
12.	21 december 1986	Cyprus – Nederland	0 – 2	Kwalificatie EK 1988	0	Volledige wedstrijd
13.	21 januari 1987	Spanje – Nederland	1 – 1	Vriendschappelijk	0	Volledige wedstrijd
14.	25 maart 1987	Nederland – Griekenland	1 – 1	Kwalificatie EK 1988	0	83' (door Aron Winter)
15.	29 april 1987	Nederland – Hongarije	2 – 0	Kwalificatie EK 1988	0	79' (voor John van 't Schip)

Bijgewerkt t/m 30 april 1987[1]

Van der Gijp, Derksen en Genee behandelen aan tafel de actualiteiten in en buiten het voetbal, en nemen daarbij iedereen op de hak met een flinke portie voetbalhumor, satire en kroegpraat. Dit heeft meerdere malen voor controverses gezorgd in de media, terwijl de vaste VI-kijkers de grappen en uitspraken juist wel waarderen.

In augustus 2013 zei Van der Gijp naar aanleiding van een KNVB-boot die meevoer tijdens de Amsterdam Gay Pride: 'voetbal is geen sport voor homo’s. Als je homo bent, dan ga je gewoon in een kapperszaak werken.' Ook Johan Boskamp liet zich negatief uit over dit onderwerp.[3] De KNVB en diverse bekende Nederlanders reageerden woedend op deze uitspraken. Het programma besteedde naar aanleiding van de uitspraken van Van der Gijp en Boskamp, aandacht voor homo-acceptatie op het voetbalveld. Daarvoor had men de homoseksuele ex-profvoetballer John de Bever en zanger Gerard Joling in de studio uitgenodigd.

Begin februari 2018 maakten Derksen en Van der Gijp grappen over de Belgische journalist en auteur Bo Van Spilbeeck die kort daarvoor uit de kast was gekomen als transgender. Van der Gijp zei voor het laatste reclameblok dat hij voortaan als Renate van der Gijp door het leven zou gaan. Na de reclame had hij een jurk aan en een pruik op. Het leidde tot luid gelach in de studio. Derksen noemden transgenders niet normaal. De vertoning riep veel negatieve reacties op, onder meer van sociale organisaties, politieke partijen en bekende Nederlanders. Belangenorganisaties TNN & COC noemden de actie 'treurig' en riepen opnieuw op tot een sponsorboycot.[4] Ondanks de negatieve reacties kreeg Van der Gijp veel steun van de trouwe VI-kijkers. In de eerstvolgende uitzending reageerde Van der Gijp op de commotie: 'Nou, ik heb inderdaad niks tegen homo’s, transgenders en lesbiennes. Het zal mij een zorg zijn wat ze doen. Onze kijkers weten heel goed wanneer het een grap is en ze zijn niet volslagen idioot. We zijn helemaal doorgeslagen in dit land.'

Van der Gijp was jarenlang columnist voor het voetbalmagazine Voetbal International. In de zomer van 2012 verscheen het boek Gijp. In het boek, geschreven door Michel van Egmond, wordt zowel de voetbal- als tv-carrière van Van der Gijp toegelicht en wordt er dieper ingegaan op de burn-out die ervoor zorgde dat hij in 2011 een tijd lang niet te zien was in het televisieprogramma. In totaal werden meer dan 350.000 exemplaren verkocht. Het stond zeven weken op de eerste plaats in De Bestseller 60 en was het op drie na bestverkochte Nederlandse boek van dat jaar. Op 15 oktober 2013 werd het boek in een tv-uitzending van De Wereld Draait Door bekroond met de NS Publieksprijs. Michel van Egmond ontving in aanwezigheid van Van der Gijp een sculptuur van kunstenaar Jeroen Henneman, een geldbedrag van 7.500 euro en een eersteklasjaarabonnement van de NS. In september 2016 verscheen het vervolgboek De wereld volgens Gijp.