Willy van de Kerkhof

Van de Kerkhof en zijn tweelingbroer kwamen als amateur uit voor RKSV MULO. Zij maakten in 1970 allebei hun profdebuut bij FC Twente en gingen drie jaar later eveneens samen naar PSV. Hun broer Gerard speelde ook als profvoetballer. Vader Renier van de Kerkhof (1910-1956), was amateurvoetballer bij Deurania, dat bij een fusie in 1942 opging in SV Deurne. Van de Kerkhof speelde zeventien seizoenen bij PSV, in de tien van 1973 tot 1983 samen met René. De laatste twee waren bij de PSV-amateurs (1988-1990). Hij is tevens lid van verdienste van PSV.

Van de Kerkhof was een snelle, veel lopende middenvelder, die behalve opbouwend en aanvallend ook meeverdedigend werk verrichtte. Hij kreeg als voetballer de bijnaam 'De Stofzuiger' vanwege zijn verdiensten als balveroveraar en verdedigende werk, waarbij hij achter elke bal aan ging. Toen PSV in 1977/78 de UEFA Cup won, was hij de maker van het openingsdoelpunt in de met 3-0 gewonnen finale tegen SC Bastia.

Van de Kerkhof debuteerde op 5 juni 1974 in Rotterdam in het Nederlands elftal, tijdens een wedstrijd tegen Roemenië in de voorbereiding op het wereldkampioenschap van dat jaar in West-Duitsland. Hij werd evenals zijn tweelingbroer René ook geselecteerd voor het eindtoernooi, maar kwam tijdens dat WK geen seconde in actie. Op het WK 1978 was hij samen met Ruud Krol de enige speler in de selectie die van de zeven wedstrijden tijdens het toernooi geen minuut miste. Hij speelde in totaal 63 wedstrijden voor Oranje, waarin hij - net als zijn broer - vijfmaal scoorde. Van de Kerkhof speelde ook op het EK 1976 en het EK 1980. Scoren deed hij op het EK 1976, in de kwalificatie voor het WK 1978, op het WK 1978, tijdens de kwalificatie voor het EK 1980 en op het EK 1980. De broers Van de Kerkhof speelden in 1978 als enige tweeling ooit allebei in de finale van een WK voetbal.