Simon Tahamata
Simon Melkianus Tahamata (Vught, 26 mei 1956) is een voormalig voetballer van Zuid-Molukse afkomst, die zowel voor Nederlandse als Belgische clubs speelde. Daarnaast kwam hij 22 keer uit voor het Nederlands elftal, waarvoor hij twee doelpunten maakte. Tahamata werd in Nederland geboren, maar nam in 1990 de Belgische nationaliteit aan.[1]
Simon Tahamata
| ||||||||
Simon Tahamata | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Simon Melkianus Tahamata | |||||||
Geboortedatum | 26 mei 1956 | |||||||
Geboorteplaats | Vught, | |||||||
Lengte | 164 cm | |||||||
Been | Tweevoetig | |||||||
Positie | Vleugelspeler (i.h.b. zwervende linkerspits) | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | Gestopt in 1996 | |||||||
Functie | Jeugdtechniektrainer | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren | ||||||||
| ||||||||
Interlands | ||||||||
| ||||||||
Getrainde clubs | ||||||||
| ||||||||
|
Clubcarrière
Als jeugdspeler voetbalde Tahamata bij Theole uit Tiel en de Molukse vereniging SC CHANS (Sport Club Ceram-Haruku-Ambon-Nusalaut-Saparua) die eerst alleen informeel speelde en later in competitieverband geïntegreerd werd bij Theole.[2]
In 1971 mocht hij via een leider van Theole op proef spelen bij Ajax uit Amsterdam en werd aangenomen voor de jeugdopleiding. Hij maakte zijn debuut in het eerste van Ajax in de eredivisie op 24 oktober 1976 (Ajax-FC Utrecht 7-0). Met Ajax werd hij 3 maal landskampioen (1976/77, 1978/79, 1979/80) en 1 maal 2e (1977/78). Met Ajax speelde hij 3 bekerfinales (1977/78, 1978/79, 1979/80), waarvan de middelste werd gewonnen. Tahamata bereikte met Ajax de halve finale in het Europacup I-toernooi, seizoen 1979/80. Bij de Ballon d'Or verkiezingen voor Europees voetballer van het jaar 1979, georganiseerd door het Franse voetbalmagazine France Football, kwam Simon Tahamata tot een gedeelde 21ste plaats, met 2 punten (2de seizoenshelft 1978/1979 + 1ste seizoenshelft 1979/1980).
Medio 1980 vertrok hij naar België. Daar speelde de zwervende linkerspits bij Standard Luik. Met deze club werd hij 2 maal landskampioen (1981/82 en 1982/83). Met Standard won hij 1 maal de Beker van België (1980/81). Tahamata bereikte met Standard de finale van het Europacup II-toernooi (1981/82). Medio 1984 keerde hij terug naar Nederland om bij Feyenoord te spelen. Vanaf medio 1987 speelde hij opnieuw in de Belgische competitie, achtereenvolgens bij Beerschot en Germinal Ekeren. Met Germinal bereikte hij nogmaals de finale van de Beker van België (1994/95). Tahamata sloot zijn actieve loopbaan af op 40 jarige leeftijd in 1996.
Dieptepunt in zijn carrière was zijn betrokkenheid bij een omkoopschandaal in België, de Zaak-Bellemans, die hem uiteindelijk een schorsing van negen maanden opleverde.
Molukse acties
Tahamata had sympathie voor de Molukse acties in de jaren 70, zoals de treinkapingen bij Wijster (december 1975) en De Punt (mei 1977) en de gijzeling van schoolklassen in Bovensmilde. Hij gaf ook uiting aan zijn positieve gevoelens over de gijzelnemers, wat hem niet altijd in dank werd afgenomen.[3]
Interlandcarrière
Tahamata debuteerde voor het Nederlands elftal op 22 mei 1979 in Bern, Zwitserland in de jubileum-wedstrijd ter ere van het 75-jarig bestaan van de FIFA tegen Argentinië.[4] Gedurende zijn spelerscarrière kwam hij nog 21 keer uit voor het Nederlands elftal en maakte hij 2 doelpunten. Hij speelde zijn laatste interland op 21 december 1986 in Limassol, Cyprus tegen Cyprus.
Interlands van Simon Tahamata | |||||
---|---|---|---|---|---|
№ | Datum | Wedstrijd | Uitslag | Competitie | Goals |
Als speler van | |||||
1 | 22 mei 1979 | 0 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
2 | 5 september 1979 | 0 – 4 | EK-kwalificatie | 0 | |
3 | 26 september 1979 | 1 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
4 | 17 oktober 1979 | 1 – 1 | EK-kwalificatie | 0 | |
5 | 21 november 1979 | 2 – 3 | EK-kwalificatie | 0 | |
6 | 23 januari 1980 | 1 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
Als speler van | |||||
7 | 10 september 1980 | 2 – 1 | WK-kwalificatie | ||
8 | 19 november 1980 | 1 – 0 | WK-kwalificatie | 0 | |
9 | 29 april 1981 | 0 – 1 | WK-kwalificatie | 0 | |
10 | 18 november 1981 | 2 – 0 | WK-kwalificatie | 0 | |
11 | 23 maart 1982 | 2 – 1 | Vriendschappelijk | 0 | |
12 | 25 mei 1982 | 2 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
13 | 10 november 1982 | 1 – 2 | Vriendschappelijk | ||
Als speler van | |||||
14 | 27 februari 1985 | 7 – 1 | WK-kwalificatie | 0 | |
15 | 1 mei 1985 | 1 – 1 | WK-kwalificatie | 0 | |
16 | 14 mei 1985 | 0 – 1 | WK-kwalificatie | 0 | |
17 | 4 september 1985 | 1 – 0 | Vriendschappelijk | 0 | |
18 | 16 oktober 1985 | 1 – 0 | WK-kwalificatie | 0 | |
19 | 20 november 1985 | 2 – 1 | EK-kwalificatie | 0 | |
20 | 15 oktober 1986 | 0 – 1 | EK-kwalificatie | 0 | |
21 | 19 november 1986 | 0 – 0 | EK-kwalificatie | 0 | |
22 | 21 december 1986 | 0 – 2 | EK-kwalificatie | 0 |
Trainerscarrière
Na zijn actieve loopbaan als profvoetballer ging Tahamata aan de slag als jeugdtrainer bij Standard Luik, Germinal Beerschot, Ajax. Daarnaast kwam hij ook uit voor het gelegenheidselftal van oud-Ajacieden 'Lucky Ajax'. Sinds mei 2009 is hij actief als techniek-trainer voor de elftallen van onder-10 tot en met onder-15 bij het Arabische Al-Ahli. Tahamata keerde per 1 oktober 2014 terug bij Ajax. Hij ging aan de slag als techniektrainer en verzorgde individuele trainingen specifiek gericht op de buitenspelers bij de jeugdopleiding van de Amsterdamse voetbalclub. Sinds september 2015 heeft hij naast zijn werkzaamheden bij Ajax ook een voetbalacademie, Simon Tahamata Soccer Academy genaamd, waar 8- tot en met 14-jarigen met een 'moeilijker' karakter en/of culturele achtergrond een individueel ontwikkelingsplan wordt aangeboden.[5] De door de STSA gegeven specifieke trainingen dragen bij aan de ontwikkeling van de speler en hebben als doel het maximale te halen uit de voetbalkwaliteiten én uit het karakter van deze talentvolle spelers.[6]
Clubstatistieken
Seizoen | Club | Land | Competitie | Duels | Goals |
---|---|---|---|---|---|
1976/77 | Ajax | Eredivisie | 15 | 0 | |
1977/78 | 29 | 2 | |||
1978/79 | 32 | 4 | |||
1979/80 | 33 | 8 | |||
1980/81 | Standard Luik | Eerste Klasse | 33 | 4 | |
1981/82 | 34 | 12 | |||
1982/83 | 34 | 19 | |||
1983/84 | 28 | 5 | |||
1984/85 | Feyenoord | Eredivisie | 19 | 7 | |
1985/86 | 34 | 6 | |||
1986/87 | 34 | 16 | |||
1987/88 | Beerschot | Eerste Klasse | 34 | 6 | |
1988/89 | 32 | 3 | |||
1989/90 | 33 | 3 | |||
1990/91 | Germinal Ekeren | 34 | 6 | ||
1991/92 | 32 | 4 | |||
1992/93 | 27 | 2 | |||
1993/94 | 33 | 5 | |||
1994/95 | 31 | 2 | |||
1995/96 | 23 | 0 | |||
Totaal | 604 | 114 |
Erelijst
Trivia
Tahamata werd geboren in woonoord Lunetten, een deel van Kamp Vught, waar zijn ouders, voormalig KNIL-militair Lambert Tahamata en zijn vrouw Octovina Leatemia, waren geïnterneerd na hun vertrek uit Ambon.
In 1979 nam Tahamata de single We gaan naar Rome toe op.
Arriva rijdt op de lijnen in de Achterhoek met treinstel 10254 genaamd Simon Tahamata.
Zie ook
- Lijst van spelers van Ajax
- Lijst van spelers van Feyenoord
- Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal
Bronnen, noten en/of referenties |