Ruud Geels

Ruud Geels bij Telstar, 13-3-1966, Ajax-Telstar 6-2.

Geels voetbalde voor de amateurs van DSS en Onze Gezellen alvorens hij bij Telstar in Velsen/IJmuiden terechtkwam, waar hij in de landelijke jeugd speelde en in het seizoen 1965/1966 in de spits van het eerste elftal stond. Na 8 wedstrijden en 5 doelpunten voor Telstar, werd de aanvaller verkocht aan Feijenoord, dat 165.000 gulden voor hem betaalde, toen een zeer hoge transfersom voor een jonge speler. Bij Feyenoord verloor hij echter de concurrentiestrijd om de spitspositie van Ove Kindvall. In 4 seizoenen Feyenoord kwam Geels tot 89 competitiewedstrijden en 46 doelpunten. In de Europa Cup speelde hij 5 wedstrijden en scoorde 6 maal. Hij won drie prijzen in deze periode: het landskampioenschap en de KNVB beker, beide in seizoen 1968/69, en de Europa Cup I in seizoen 1969/1970. In 1970 vertrok Geels naar Go Ahead, de club van trainer Barry Hughes, dat een seizoen later de toevoeging 'Eagles' achter zijn naam kreeg. 2 seizoenen en 35 doelpunten later, half 1972, ging Geels voor het eerst in het buitenland voetballen, voor het Belgische Club Brugge. In Brugge scoorde Geels 28 doelpunten in 53 wedstrijden en in zijn eerste seizoen, 1972-1973, werd Geels Belgisch kampioen met Club Brugge. Hierna speelde Geels nog een tweede seizoen voor Club Brugge, 1973-1974.

Direct na het wereldkampioenschap van 1974 voor landenteams maakte Ruud Geels de overstap naar Ajax, waar hij 4 jaar in de aanval stond van half 1974 tot en met half 1978. In 131 competitiewedstrijden voor de Amsterdammers scoorde Geels 123 maal. Hiermee werd Geels viermaal op rij topscorer van de eredivisie (seizoenen 1974/1975 tot en met 1977/1978). In een van de wedstrijden scoorde hij vijf doelpunten, tegen Feyenoord op 1 november 1975 (6-0). Ook werd Geels topscorer in het UEFA Cup-toernooi (Europa Cup III-toernooi) in het seizoen 1975/1976 met 14 goals. Hij werd eenmaal landskampioen (1976/1977), 1 keer 2e (1977/1978) en 2 maal 3e (1974/1975 en 1975/1976) met Ajax. Geels speelde met Ajax 1 maal een KNVB bekerfinale (1977/1978 Ajax-AZ'67 0-1, 5-5-1978) en Geels haalde met Ajax in dat zelfde seizoen 1977/1978 een ¼-finale in het Europa Cup I-toernooi.

Voor de tweede keer in zijn carrière vertrok hij naar een Belgische ploeg, ditmaal RSC Anderlecht in de hoofdstad Brussel (half 1978), waar hij één seizoen (1978-1979) bleef en 25 doelpunten maakte. Anderlecht finishte dit seizoen als tweede in de Belgische competitie.

Zijn terugkeer in Nederland vanaf het seizoen 1979/1980, was bij Sparta Rotterdam, waar hij in het seizoen 1980/1981 voor de vijfde keer topscorer werd van de Eredivisie. Na 2 seizoenen en 36 doelpunten vertrok hij om in het seizoen 1981/1982 bij PSV te gaan spelen. Door de transfer naar PSV werd Geels een van de weinige spelers die voor alle drie de topclubs van Nederland speelden. Geels speelde daarnaast ook voor de Belgische topclubs Club Brugge (1972/1973 en 1973/1974) en Anderlecht (1978/1979). In zijn eerste seizoen in Eindhoven, 1981/1982, speelde Geels 28 wedstrijden en trof 15 maal doel. In zijn 2e seizoen bij PSV, 1982/1983, kwam hij nauwelijks nog in actie voor PSV: 4 keer (geen doelpunten), toen aan het begin van het seizoen duidelijk werd dat hij achter Jurrie Koolhof de reserve-spits zou worden vertrok Geels naar NAC, alwaar hij in 35 wedstrijden nog 12 maal doel trof (1982/1983) en daarna zijn carrière afsloot.

Geels kwam 20 keer uit voor het Nederlands elftal en maakte daarin 11 doelpunten. Hij behoorde tot de selectie voor het WK 1974, maar werd in geen enkele wedstrijd opgesteld. Later beschreef hij het verblijf in West-Duitsland als "de ergste weken uit mijn leven", niet zozeer vanwege het niet spelen maar vooral door de dagelijkse pesterijen van het Ajax-duo Wim Suurbier en Ruud Krol.

In 2007 kwam de biografie van Geels uit: Altijd Raak!. De presentatie van het boek was in het DSB-stadion van AZ waar Louis van Gaal, een voormalige ploeggenoot bij Sparta, het eerste exemplaar kreeg overhandigd. Van Gaal schreef ook het voorwoord. Geels is de vader van de voormalig topsporter Luciène Geels die jarenlang deel uitmaakte van het Nederlands damessoftbalteam en deelnam aan de Olympische Spelen van 1996.

Als speler

Competitie
	Aantal	Jaren
Feyenoord
Europacup I	1x	1969/70
Eredivisie	1x	1968/69
KNVB beker	1x	1968/69
Club Brugge
Eerste klasse	1x	1972/73
Ajax
Eredivisie	1x	1976/77
RSC Anderlecht
UEFA Super Cup	1x	1978

Individueel

• Topscorer Eredivisie: 1974/75, 1975/76, 1976/77, 1977/78, 1980/81
• Topscorer UEFA Cup: 1975/76

• Lijst van meest scorende spelers bij Ajax
• Lijst van spelers van Ajax
• Lijst van spelers van Club Brugge
• Lijst van spelers van Feyenoord
• Lijst van spelers van Go Ahead Eagles
• Lijst van spelers van NAC Breda
• Lijst van spelers van PSV
• Lijst van spelers van RSC Anderlecht
• Lijst van spelers van Sparta Rotterdam
• Lijst van spelers van Telstar
• Lijst van spelers van het Nederlands voetbalelftal

• Samen met Ronald Koeman is hij vermoedelijk de enige speler die voor de traditionele top-drie (Ajax, Feyenoord, PSV) speelde.[1]