Pascal Smet

Smet volgde lager onderwijs in De Zeppelin in Haasdonk, middelbaar onderwijs bij de broeders in Sint-Niklaas en daarna studeerde hij rechten aan de Universiteit Antwerpen.

Hij was van 1989 tot 1997 gemeenteraadslid in Beveren en van 1991 tot 1994 provincieraadslid in Oost-Vlaanderen. Ook werd hij voorzitter van de Jong-Socialisten. Begin jaren negentig verliet hij Oost-Vlaanderen en ging hij wonen in Brussel, waar hij afwisselend werkte bij het Commissariaat-generaal voor de Vluchtelingen en de Staatlozen (CGVS) en het kabinet van de minister van Binnenlandse Zaken. Vanaf 1991 had hij een job bij het CGVS. In 1997 werkte hij op het kabinet van minister van Binnenlandse Zaken Johan Vande Lanotte (SP), en in 1998 werd hij adjunct-commissaris van het CGVS. In 1999 werd hij dan weer adjunct-kabinetschef van minister van Binnenlandse Zaken Antoine Duquesne (PRL). Van 2001 tot 2003 was hij de commissaris-generaal voor de vluchtelingen.

In september 2003 duidde partijvoorzitter Steve Stevaert Smet aan als de nieuwe Brusselse staatssecretaris voor sp.a in de regering-Simonet II. Hij werd dus ook lid van het College van de Vlaamse Gemeenschapscommissie. Hij kreeg er de bevoegdheid Mobiliteit. Na de verkiezingen van juni 2004 werd Pascal Smet minister van Mobiliteit en Openbare Werken in de regering-Picqué III.

In 2006 werd Smet verkozen tot gemeenteraadslid van de stad Brussel en was er van 2006 tot 2012 (verhinderd) schepen van Openbare Werken. In 2018 verliet hij de Brusselse gemeentepolitiek.[2]

Smet was in 2009 lijsttrekker voor de sp.a voor de verkiezingen van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. De sp.a werd niet mee opgenomen in de Vlaamse meerderheidscoalitie in het Brussels Hoofdstedelijk Gewest. Smet werd wel minister van Jeugd, Onderwijs, Gelijke Kansen en Brussel in de Vlaamse Regering-Peeters II.[3]

In 2014 was Smet opnieuw lijsttrekker bij de gewestverkiezingen en nadien werd hij tot in 2019 minister van Mobiliteit en Openbare Werken in de Brusselse Hoofdstedelijke regering-Vervoort II. Bij de gewestverkiezingen in 2019 werd hij, opnieuw als lijsttrekker voor zijn partij (onder de naam "one.brussels-sp.a"), herkozen.[4]

Op 18 juli 2019 werd hij staatssecretaris in de Regering-Vervoort III, bevoegd voor Stedenbouw, Europese en Internationale Aangelegenheden, Buitenlandse Handel, Brandbestrijding en Dringende Medische Hulp. Ook werd hij collegelid voor Jeugd, Sport en Cultuur in de Vlaamse Gemeenschapscommissie.[5]

• Persoonlijke website

Socialistische Partij Anders (sp.a)

Partijvoorzitters: Karel Van Miert · Frank Vandenbroucke · Louis Tobback · Fred Erdman · Patrick Janssens · Steve Stevaert · Johan Vande Lanotte · Caroline Gennez · Bruno Tobback · John Crombez · Conner Rousseau Fractievoorzitters: Kamer: Meryame Kitir · Senaat: Bert Anciaux · Vlaams Parlement: Hannelore Goeman · Brussels Hoofdstedelijk Parlement: Fouad Ahidar Staatssecretaris: Brussel: Pascal Smet Voorgangers: Belgische Werkliedenpartij (BWP) (1885-1940) · Belgische Socialistische Partij (BSP) (1940-1978) · Socialistische Partij (SP) (1980-2001) · Spirit (voormalige kartelpartner) Nevenorganisaties: JongSocialisten · zij-kant · Curieus · Vonk Symbolen: Charter van Quaregnon · De Internationale · Dag van de Arbeid · Rode Roos Socialistische Zuil: Parti Socialiste (PS) · Sozialistische Partei (SP) · Algemeen Belgisch Vakverbond (ABVV) · Magik? · Linx+ · Socialistische Mutualiteiten · S-Plus · JOETZ · VIVA-SVV · (Centrum voor) Thuiszorg · Vermeylenfonds · Rode Valken · FOS Socialistische Solidariteit · AMSAB-ISG · Socialistische Gemeenschappelijke Actie (SGA)