Marcel de Graaff
M.J.R.L. (Marcel) de Graaff (Rotterdam, 7 april 1962) is een Nederlands politicus namens de Partij voor de Vrijheid.
Marcel de Graaff
| ||||
Algemene informatie | ||||
Geboren | 7 april 1962 | |||
Partij | PVV | |||
Religie | Rooms-katholiek | |||
Titulatuur | Drs. | |||
Politieke functies | ||||
2011-2014 | Lid Eerste Kamer | |||
2012-2014 | Fractievoorzitter | |||
2014-2019 2020– | Lid Europees Parlement | |||
Parlement.com (biografische informatie) | ||||
|
Studie
Van 1974 tot 1981 volgde De Graaff het "Johan de Witt Gymnasium" te Dordrecht. Vervolgens studeerde hij theologische wetenschappen (theologie van het maatschappelijk handelen) aan de Katholieke Universiteit te Nijmegen van 1981 tot 1988, waarin hij zijn doctoraalexamen behaalde. Verder volgde hij een cursus informatieanalist in het jaar '89.
Werk
Op 7 juni 2011 werd De Graaff lid van de Eerste Kamer. Op 25 september 2012 werd hij gekozen als fractievoorzitter. Hij was de opvolger van Machiel de Graaf, die was benoemd tot lid van de Tweede Kamer.
Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2014 was De Graaff lijsttrekker voor de PVV. Vanwege zijn verkiezing als lid van het Europees Parlement legde hij op 10 juni 2014 het fractievoorzitterschap neer. Hij werd in deze functie opgevolgd door Marjolein Faber. Op 1 juli 2014 verliet hij de Eerste Kamer en werd hij lid van het Europees Parlement. Daar heeft hij op 28 oktober 2015 enkele malen gestemd uit naam van Marine Le Pen, fractieleider van het Front National, terwijl ze niet in de zaal was. Le Pen had hem daarvoor geen toestemming gegeven, maar ook met die toestemming zou dit niet toegestaan zijn. Het Europees Parlement heeft hem daarvoor beboet door het onthouden van het dagelijkse stipendium voor 5 dagen (een totaal van €1530).[1]
Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2019 was De Graaff lijsttrekker voor de PVV; de partij behaalde niet voldoende stemmen voor een zetel. Op 11 februari 2020 werd hij met terugwerkende kracht per 1 februari benoemd in het Europees Parlement toen de PVV een extra zetel kreeg na de Brexit.[2]
Privé
De Graaff woont in zijn geboorteplaats Rotterdam. Hij is gelieerd met Gabriëlle Popken, samen met wie hij een tweeling heeft.[3] In het dagelijks leven is hij werkzaam als consultant. Kerkelijk is hij verbonden aan de Rooms-Katholieke Kerk.
Externe link
Bronnen, noten en/of referenties
|
Leden van het Europees Parlement voor de PVV (lijst) | ||
---|---|---|
Nederlandse leden van het Europees Parlement (lijst) | ||
---|---|---|
Malik Azmani (VVD) · Tom Berendsen (CDA) · Mohammed Chahim (PvdA) · Peter van Dalen (CU) · Bas Eickhout (GL) · Derk Jan Eppink (FvD) · Marcel de Graaff (PVV) · Bart Groothuis (VVD) · Anja Hazekamp (PvdD) · Jan Huitema (VVD) · Agnes Jongerius (PvdA) · Esther de Lange (CDA) · Jeroen Lenaers (CDA) · Toine Manders (50PLUS) · Caroline Nagtegaal-van Doorn (VVD) · Kati Piri (PvdA) · Samira Rafaela (D66) · Rob Rooken (FvD) · Dorien Rookmaker (onafhankelijk) · Rob Roos (FvD) · Bert-Jan Ruissen (SGP) · Annie Schreijer-Pierik (CDA) · Liesje Schreinemacher (VVD) · Kim van Sparrentak (GL) · Tineke Strik (GL) · Paul Tang (PvdA) · Vera Tax (PvdA) · Sophie in 't Veld (D66) · Lara Wolters (PvdA) · de delegatieleiders staan vet weergegeven |