Toine Manders (politicus, 1956)

In 1994 werd Manders gekozen als lid van de gemeenteraad van het Brabantse Asten. Een jaar later werd hij tevens lid van de Provinciale Staten van Noord-Brabant.

Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 1999 werd Manders dankzij voorkeurstemmen gekozen in het Europees Parlement namens de VVD. Hij hield zich onder meer bezig met de beleidsterreinen interne markt en volksgezondheid. Manders diende rapporten in over een richtlijn voor milieu-aansprakelijkheid met betrekking tot het voorkomen en herstellen van milieuschade volgens het principe 'de vervuiler betaalt'.

Bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2004 werd Manders wederom met voorkeur herkozen. In november 2005 vroeg hij om onderzoek naar de wijze waarop de FIFA de kaartverkoop voor het WK voetbal in Duitsland regelde.

Manders kandideerde zich voor de functie van lijsttrekker voor de VVD bij de verkiezingen voor het Europees Parlement in 2009. Tijdens interne verkiezingen werd hij tweede achter Hans van Baalen. Uiteindelijk was hij de derde kandidaat, achter lijsttrekker Van Baalen en Jeanine Hennis-Plasschaert, wat voldoende was om wederom herkozen te worden. Manders, als IE-advocaat is voorstander van berscherming van intellectuele eigendomsrechten en derhalve ook een voorstander van ACTA[1].

In mei 2013 nam de VVD een interne richtlijn aan waarbij VVD-volksvertegenwoordigers maximaal drie termijnen zitting mogen hebben. Toine Manders kon hierdoor niet verder met zijn functie. Op verzoek van 50PLUS werd Manders op 17 oktober 2013 lijsttrekker bij de Europese Parlementsverkiezingen van 2014. Hij zegde zijn lidmaatschap van de VVD op maar bleef wel onafhankelijk lid van de ALDE-fractie van het Europees Parlement, waarbij hij geassisteerd werd door oud-partijleider Henk Krol. Bij de verkiezingen op 22 mei 2014 kwam de partij 3000 stemmen tekort en behaalde 50Plus derhalve geen zetel.

In 2009 zei Manders in het NRC Handelsblad dat hij uit het omstreden aanvullende pensioenfonds voor Europarlementariërs zou stappen als dit de belastingbetaler extra geld zou gaan kosten. Anno 2014 had hij dat nog niet gedaan.[2] omdat een uitspraak van het Europese Hof van Justitie daar geen aanleiding meer toe gaf.

Manders werd vervolgens campagneleider van 50PLUS voor de Tweede Kamerverkiezingen in 2017 en bij de Europese Parlementsverkiezingen 2019 werd Manders opnieuw lijsttrekker namens 50PLUS. Hij werd verkozen en op 2 juli opnieuw geïnstalleerd als Europarlementariër. Met name in Zuidoost-Brabant behaalde 50PLUS ongeveer twee keer zo veel stemmen als het landelijk gemiddelde[3].