Maggie MacNeal

In de zomer van 1971 wordt Van 't Spijker aan zanger Willem Duyn gekoppeld en zo wordt het duo Mouth & MacNeal gelanceerd (Van Hemert heeft voor een iets andere spelling van Maggies achternaam gekozen). Hun eerste single Hey you love is raak en bereikt de 3de plaats in de Daverende Dertig. In de periode 1972–1974 scoren ze een paar grote nationale en internationale hits. Het kleine, onschuldige meisje en de grote man met de grote mond ('Big Mouth') slaan aan en het duo scoort achtereenvolgens met How Do You Do en Hello-a twee nummer 1-hits in Nederland. In deze periode bereiken ze in totaal zeven keer de top 10 in Nederland. Met How Do You Do scoren ze bovendien in het najaar van 1972 een top 10-hit in de Verenigde Staten en krijgen ze een aantal zilveren, gouden en platina platen. In 1974 doen Mouth & MacNeal mee aan het Eurovisiesongfestival. Hun liedje Ik zie een ster (I See a Star) is goed voor een derde positie. Eind 1974 gaat het duo na onenigheid uit elkaar. Mouth gaat door met Little Eve (Ingrid Kup) en scoort nog twee hits; MacNeal gaat door met andere projecten.

Maggie MacNeal in 1991

In 1975 begint MacNeal, samen met haar man Frans Smit, een band: de Maggie MacNeal Band. Na de single Nothing else to do wordt When you're gone uitgebracht en het nummer bereikt de derde plaats in de Top 40 en de vierde plaats in de Nationale Hitparade. In Brazilië wordt het een nummer 1-hit en wordt de single goud. De bijbehorende titelloze debuutplaat wordt met goud bekroond. In 1976 bereikt de single Terug naar de kust, van de Boekenweek-lp Zing je moerstaal waarin Nederlandse artiesten op eigen melodieën een Nederlands gedicht voordragen, ook de top 10.

Met de tweede lp 'Fools together' sleept ze een Edison in de wacht en het gelijknamige titelnummer wordt een hit. Haar poging om in datzelfde jaar mee te doen aan het Songfestival met het nummer Jij alleen mislukt: ze eindigt als derde. Tussendoor zingt ze nog enkele titelnummers voor films in, namelijk voor The biggest battle (1978, met onder anderen Henry Fonda) en voor de Amerikaanse film The one and only (1978, met in de hoofdrol Henry Winkler).

In 1979 gaat MacNeal naar de Verenigde Staten om een poging te doen in te haken op de discorage met een typisch Amerikaanse discoplaat. Met producer Michael Lloyd neemt ze de lp Nighttime op, echter zonder succes. De gelijknamige discosingle haalt de 48e plaats van de Nationale Hitparade.

In 1980 doet MacNeal mee met het Songfestival, waarvoor ze is aangewezen en waarvoor dit jaar dus geen voorselectie is. Met het typische songfestivalnummer Amsterdam haalt ze een vijfde plaats. Ondanks dit succes (er wordt zelfs een Franse, een Duitse en een Engelse versie opgenomen) komt het in de Nationale Hitparade niet verder dan de 39e plaats. Hits blijven vanaf dan verder ook uit voor MacNeal, al brengt ze wel veel uit op single (Why your lady says goodbye, Together, Be my friend, Be my lover tonight, I've got you, you've got me). In 1983 staat ze weer even in de picture wanneer ze wederom een filmtitel inzingt, ditmaal voor de Nederlandse bioscoopfilm Moord in extase: Still can't believe it.

In verband met de geboorte van haar dochter is het even stil rond de zangeres. In 1985 laat ze even wat van zich horen met haar single You are my hope, onder leiding van producer Hans van Hemert, maar het nummer flopt.

In 1989 komt MacNeal terug met een Nederlandstalig project: het album Leuk voor later. Dit album kent weinig commercieel succes. Ze gaat in de jaren daarna onder haar eigen naam als presentatrice bij de televisie werken en is te zien in 'Winnen of wegwezen' en het meezingprogramma 'Karaoke'.[1] In 1997 verschijnt er, na jaren muzikale stilte, een nieuwe single (Only love) en in 1999 neemt ze het nummer Old friend op met Katrina Leskanich, de winnares van het Eurovisiesongfestival 1997.

Vanaf 2000 maakt MacNeal deel uit van de groep Dutch Divas. Het trio bestond in eerste instantie uit MacNeal, Marga Bult en Sandra Reemer en bracht een album en singles (waaronder Work that body) uit. Reemer verlaat de groep in 2005 en wordt vervangen door Justine Pelmelay. Ook in deze samenstelling wordt een single uitgebracht. Als Pelmelay ook de groep verlaat besluiten MacNeal en Bult om als duo verder te gaan. Het duo neemt met hulp van Ben Cramer een single op, waar ook een stukje van How Do You Do in is verwerkt.

In november 2008 wordt bekend dat duo Mouth & MacNeal in nieuwe samenstelling wederom gaat optreden. MacNeal gaat samen met Arie Ribbens het podium op. Het eerste optreden werd op 20 december 2008 gegeven in de Brabanthallen in Den Bosch tijdens ‘The winners: songfestival in concert’. In 2017 toert MacNeal door Vlaanderen met het programma Pappie loop toch niet zo snel, waarin zij samen met Jelle Cleymans, Gert Verhulst en Jonas Van Geel levensliederen ten gehore brengt.