Koen Dillen

Bij de lokale verkiezingen van 2000 werd hij verkozen tot gemeenteraadslid te Antwerpen[1], een mandaat dat hij uitoefende tot 2005. Tussen 2003 en 2009 zetelde hij in het Europees Parlement voor het Vlaams Belang (in de fractie Identiteit, Traditie en Soevereiniteit). Hij was lid van de Commissie ontwikkelingssamenwerking en van de Delegatie in de Paritaire Parlementaire Vergadering ACS-EU. Hij was plaatsvervanger in de Commissie burgerlijke vrijheden, justitie en binnenlandse zaken en de delegatie in de parlementaire samenwerkingscommissie EU-Moldavië. In 2005 ontstond ophef toen De Morgen onthulde dat Dillen op 11 juli 1992 in Spanje een bezoek heeft gebracht aan Leon Degrelle, de leider van de Belgische fascistische beweging Rex die tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde met nazi-Duitsland.[2]

In 2009 werd hij gemeenteraadslid te Schoten ter vervanging van Marie-Rose Morel, een mandaat dat hij uitoefende tot 2012.[3]

Op 1 juli 2011 stapte Dillen uit het Vlaams Belang uit onvrede met de gevoerde politiek van de partijtop.[4]

In 2014 ging hij werken bij de Europa van Vrijheid en Directe Democratie-fractie in het Europees Parlement.[5]

Omdat Dillen er naar eigen zeggen als Vlaams Belanger niet in slaagde om zijn boeken onder eigen naam gepubliceerd te krijgen bij de traditionele uitgeverijen zag hij zich in genoodzaakt om een pseudoniem aan te nemen.[6] In 2007 verscheen bij de Nederlandse uitgeverij Aspekt een boek over Nicolas Sarkozy, geschreven onder het pseudoniem Maarten van der Roest. Een jaar later bracht hij onder de schuilnaam Vincent Gounod een biografie van François Mitterrand uit. Ondanks de lovende recensies in onder meer NRC Boeken en het Nederlandse weekblad De Groene Amsterdammer en op radio Klara,[7] werd het boek toch geweerd door de linkse Antwerpse boekhandel De Groene Waterman. Hoewel De Groene Waterman formeel ontkende de Mitterand-biografie letterlijk uit de rekken te hebben gehaald maar wel aangaf 'Vincent Gounod' niet meer te willen,[8] kloeg Dillen op 4 april 2009 in een open brief aan de boekhandel de "censuur en hedendaagse boekverbrandingen" in Vlaanderen aan.[9][10] Koen Dillen kon daarbij rekenen op de steun van Johan Sanctorum, Benno Barnard en een aantal andere "échte vrije Vlaamse intellectuelen" (onder wie Ludo Abicht, Saskia De Coster, Jef Turf en Geert van Istendael) die in een petitie de "feitelijke toestand van censuur" hekelden.[11]

Tot 2011 verzorgde Koen Dillen twintig jaar lang wekelijks een rubriek over Frankrijk in het weekblad 't Pallieterke. Dillen stopte de samenwerking toen Johan Sanctorum, eveneens medewerker van het weekblad, in Edegem de nieuwe debatclub Res Publica oprichtte. Dillen was toen al vele jaren voorzitter van de reeds bestaande Vlaamsnationale Debatclub die op dezelfde plaats in Edegem plaatsvond.[12] Bovendien verschenen in 't Pallieterke een aantal artikelen van Johan Sanctorum die, volgens Dillen, de door de partijraad ontslagen dissidente Gentse Belfortgroep (o.l.v. Francis Van den Eynde), ten onrechte in een kwaad daglicht stelde.