Benoordenhout

In 1926 realiseerden architecten Jan Wils (1891-1972) en Frans Lourijsen (1889-1934) een van de eerste zgn. 'woonhotels' in Nederland, gelegen aan het Jozef Israëlsplein 9-34, tegenover het in 1922 aangelegde rosarium. Jan Wils was in die jaren een zeer succesvol en bekend architect, o.a. verantwoordelijk voor het ontwerp van het Olympisch Stadion in Amsterdam. Daarnaast was Wils een groot fan van de Amerikaanse architect Frank Lloyd Wright, wiens invloeden duidelijk herkenbaar zijn in de Nieuwe Haagse School, waartoe Wils gerekend werd. Het concept 'woonhotel' (of: Urban Villa) was een idee van Jan Wils, daartoe geïnspireerd door 'het moderne Amerikaanse leven'; een luxe flatgebouw naar Amerikaans voorbeeld, kant-en-klaar gemeubileerd en waar je alles in muren wegslaat; bedden, tafels, stoelen, kasten en strijkplanken. Aan het Jozef Israëlsplein verwezenlijkte hij deze ideeën met de creatie van een woongebouw, met voor die tijd zeer luxueuze woningen. Het gebouw was o.a. voorzien van CV installatie, telefoon, liften, een centrale keuken, separate logeerkamers, warmwater voorziening en privé autoboxen. Maar ook aan geluidsisolatie werd uiterst veel aandacht besteed. Zo werden scheidingswanden voorzien van een spouw, terwijl betonnen vloerdelen niet in onderlinge verbinding stonden met die van naastgelegen appartementen maar werden gescheiden door een laag kurk. Het maakte het gebouw tot een van de meest moderne, geriefelijke woongebouwen van Den Haag. In 1992 kreeg het gebouw de status 'beschermd monument'. In 2012 vond een renovatie plaats van het gebouw door de nieuwe eigenaar, Dennis ter Linden (Interlinden/ Interforce).

De Rode Olifant, luchtfoto 1920-1940

Dit opvallende gebouw van rode baksteen in Amsterdamse School-stijl staat op de westelijke kop van de Utrechtsebaan, tegenover het Malieveld. Het gebouw werd als hoofdkantoor van de oliemaatschappij Esso gebouwd en heeft een kantooroppervlak van ruim 10.000 m². Het werd in 1921 ontworpen door Herman de Roos en Willem Overeijnder, oorspronkelijk als stadhuis voor Hilversum. De officiële naam is 'Petrolea'; de toren, versierd met een olifant van natuursteen, is 56 meter hoog, omdat het gebouw hoger moest worden dan het Shell-kantoor aan de Wassenaarseweg.
Het interieur is in Art deco afgewerkt met veel steen, glas-in-lood, kersenhouten lambriseringen en parketvloeren. De grote ontvangsthal heeft een fraai gebogen glas-in-lood plafond.
De Brauw Blackstone Westbroek, advocatenkantoor verliet het kantoorgebouw in 2009 en verhuisde naar de Amsterdamse Zuidas. Het heeft tot begin 2012 leeggestaan en is na renovatie als kantoorruimte in gebruik genomen.

Hoewel het hoofdkantoor van de ANWB feitelijk ligt binnen de gemeentegrens van Wassenaar, en de ANWB daarmee tevens de grootste werkgever van Wassenaar is, wordt dit kantoor meestal gezien als behorend bij Den Haag. De gemeente Den Haag is juridisch eigenaar van de grond, zie nader onder park Clingendael. Het ANWB-kantoor aan de Wassenaarseweg 222 dateert uit 1960, en is in 2003 gerenoveerd. Het ligt op een stuk grond dat voorheen bij Landgoed Clingendael behoorde.

Aan de Carel van Bylandtlaan ligt het hoofdkantoor van Shell, met een opvallende toren. Het bestaat uit drie 'generaties'. Het oudste deel is uit 1915 en is gebouwd als hoofdkantoor voor de Bataafsche Petroleum Maatschappij (BPM). Op de herdenkingssteen in de gevel staat '15 juni 1915' en 'C C B Dunlop'. De gebroeders M.A. en J. van Nieukerken maakten een ontwerp in een naar de Gouden Eeuw verwijzende neorenaissancestijl (net als het gebouw van de Nederlandsche Handelmaatschappij op de Kneuterdijk). In die tijd stond het gebouw nog solitair en monumentaal in de weilanden. Het werd in 1928 sterk vergroot in dezelfde traditionalistische stijl, en in 1986 nog eens in een volkomen afwijkende, moderne stijl. In de jaren zestig verrees vlak ernaast een veel groter en hoger Shell-gebouw van 15 etages in het park Oostduin, dat het groene aanzien van de wijk behoorlijk schaadde. Ten slotte werd het kantoor naar de overkant van de straat uitgebreid in 2006-2007 in een rustige, op de omgeving aansluitende vormgeving.

Op het kruispunt met de Mauvestraat en de Benoordenhoutseweg staat het eerste woonhotel van Den Haag, Huize Boschzicht, gebouwd tussen 1918 en 1920 door architect W. Verschoor in de stijl van de Nieuwe Haagse School. Het heeft een restaurant, een biljartzaal, een bibliotheek, ontmoetingsruimten en een gemeenschappelijke tuin.

Het concept woonhotel sloeg aan en in 1925 bouwde Verschoor huize Arendsburg aan de Wassenaarseweg. Andere architecten volgden zijn voorbeeld. Nadat L.M. van den Berg en J.J. Groenema in 1928 woonhotel De Catsheuvel hadden gebouwd (begin 21ste eeuw gerestaureerd), volgde Duinwyk aan de Van Alkemadelaan (1929-1932).

De Nirwana-flat, het eerste flatgebouw in Den Haag, is in 1929 door architect Jan Duiker gebouwd in de stijl van de nieuwe zakelijkheid.

Aan de Ruychrocklaan 221 staat het Huis op de bunker, een bungalow die door architect R. Romke de Vries op het dak van een bunker uit de Tweede Wereldoorlog werd gebouwd. Aan dit monument uit de wederopbouwperiode is in oktober 2007 door minister Ronald Plasterk van Cultuur de status van Beschermd Rijksmomument verleend.

Het gebouw van deze Amerikaanse kerk was voor het eerst te zien op de Wereldtentoonstelling 1958 in Brussel. Het viel minder op dan het Atomium. Het kerkgebouw werd ontworpen door de Zwitser Paul Calamé-Rosset. Na de tentoonstelling werd het gedemonteerd en opgeslagen.
In Den Haag werd sinds 1903 een Engelse dienst gehouden in de kapel van het Bronovo-ziekenhuis, eerst voor diplomaten en toeristen en later ook voor expats. De kapel werd te klein en men besloot in 1962 om een stuk grond aan de Esther de Boer van Rijklaan te kopen en daar de opgeslagen kapel te herbouwen. Net voordat het gebouw in 2014 tot rijksmonument werd benoemd was men begonnen aan een dure verbouwing. Het was slecht geïsoleerd er er moest asbest uit het gebouw verwijderd worden. Aan de oostkant werd het gebouw ruim zes meter verlengd en onderkelderd. De ronde kerkzaal bleef ongewijzigd maar de indeling van het rechthoekige deel werd veranderd.[2]