Ronde van Italië 2011
De 94e editie van de Ronde van Italië werd verreden van 7 tot en met 29 mei 2011. De ronde begon in Turijn en eindigde in Milaan. De ronde werd aanvankelijk gewonnen door Alberto Contador met een voorsprong van 7 minuten op de nummer 2. Contador werd echter enkele maanden na de aankomst in Milaan gediskwalificeerd wegens een dopinggeval in de Tour de France van 2010. Op deze manier schoof Michaele Scarponi, die aan het einde van dit seizoen zelf in opspraak kwam wegens doping, door naar plaats 1. Scarponi droeg de hele ronde geen roze trui, maar werd echter toch eindwinnaar. Ook werden Contador zijn etappe-overwinningen ontnomen, waardoor José Rujano twee etappes won.
Routekaart | ||||
Periode | 7 t/m 29 mei 2011 | |||
Startplaats | Turijn | |||
Finishplaats | Milaan | |||
Deelnemers | 207 | |||
Eindklassementen | ||||
Ploegen | ||||
|
De Ronde van Italië maakte voor de derde keer deel uit van de UCI Wereldranglijst en zat ook bij de UCI World Tour 2011.
Naast de achttien teams van de World Tour zouden er vijf continentale teams aan de start staan: Acqua & Sapone, Farnese Vini-Neri Sottoli, Colnago-CSF Inox, Androni Giocattoli en Geox-TMC.[1][2] Het aantal renners komt hiermee op 207, zeven meer dan de normale limiet van 200; de UCI gaf toestemming voor deze eenmalige uitzondering.[3] Daarnaast staat deze editie in het teken van het 150-jarig bestaan van Italië, zo mocht Italiaans Kampioen Giovanni Visconti starten met rugnummer 150. Verder werd Turijn, de eerste hoofdstad van het onafhankelijk Italie, om dezelfde reden gekozen als startplaats.
Dodelijk ongeval
In de derde etappe werd de Ronde op 27 kilometer van de eindstreep opgeschrikt door een val van Wouter Weylandt in de afdaling van de Passo del Bocco. Bij deze val verloor de Belg het leven. Hij was op slag dood.[4] In reactie hierop werd de vierde etappe geneutraliseerd, waarin de ploegen om en om op kop reden, eindigend met de 8 renners van Weylandts team Leopard-Trek, vergezeld door Tyler Farrar, een goede vriend van Weylandt. Zij verlieten na deze etappe allen de koers. Hierna besloot de organisatie om het rugnummer 108, dat Weylandt droeg bij de dodelijke val, nooit meer uit te reiken in de toekomst.
Roze Trui Pieter Weening
De Rabobank-renner Pieter Weening is de eerste Nederlander die een etappe-overwinning in de Ronde van Italië heeft gehaald sinds Jeroen Blijlevens in 1999. Hij is ook de eerste Nederlander die sinds Jeroen Blijlevens in 1999 de roze leiderstrui mag dragen.
Etappe-overzicht
Klassementsleiders na elke etappe
Etappe | Algemeen klassement |
Puntenklassement |
Bergklassement |
Jongerenklassement |
Ploegenklassement |
---|---|---|---|---|---|
1[5] | Marco Pinotti | niet uitgereikt | niet uitgereikt | Bjørn Selander | Team HTC-High Road |
2[6] | Mark Cavendish | Alessandro Petacchi | Sebastian Lang | ||
3[7] | David Millar | Gianluca Brambilla | Jan Bakelants | Team Garmin-Cervélo | |
4[8] | |||||
5[9] | Pieter Weening | Martin Kohler | Steven Kruijswijk | Team Movistar | |
6[10] | |||||
7[11] | Bart De Clercq | ||||
8[12] | |||||
9[13] | Kanstantsin Siwtsow | Filippo Savini | Roman Kreuziger | Astana | |
10[14] | |||||
11[15] | |||||
12[16] | |||||
13[17] | Vincenzo Nibali | Roberto Ferrari | José Rujano | ||
14[18] | Michele Scarponi | Gianluca Brambilla | |||
15[19] | Michele Scarponi | Stefano Garzelli | |||
16[20] | |||||
17[21] | |||||
18[22] | |||||
19[23] | |||||
20[24] | |||||
21[25] | |||||
Eindstand | Michele Scarponi | Michele Scarponi | Stefano Garzelli | Roman Kreuziger | Astana |
Ronde van Italië 2011 | ||
---|---|---|
1e etappe · 2e etappe · 3e etappe · 4e etappe · 5e etappe · 6e etappe · 7e etappe · 8e etappe · 9e etappe · 10e etappe · 11e etappe · 12e etappe · 13e etappe · 14e etappe · 15e etappe · 16e etappe · 17e etappe · 18e etappe · 19e etappe · 20e etappe · 21e etappe |
Zie de categorie Giro d'Italia 2011 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |