Parijs-Nice 2011
De etappekoers Parijs-Nice 2011 was de 69e editie van deze koers die werd verreden van 6 tot en met 13 maart. De koers werd georganiseerd door de ASO en maakte deel uit van de UCI World Tour 2011. Het eindklassement werd gewonnen door de Duitser Tony Martin.
 | |||||||
| 69e editie | |||||||
 | |||||||
Routekaart | |||||||
| Periode | 6 maart - 13 maart | ||||||
| Startplaats | Houdan | ||||||
| Finishplaats | Nice | ||||||
| Totale afstand | 1.307 km | ||||||
| Gem. snelheid | 38.373 km/u | ||||||
| Deelnemers | 176 | ||||||
| Eindklassementen | |||||||
 |  | ||||||
 |  | ||||||
 | | ||||||
 |  | ||||||
 |  | ||||||
| Navigatie | |||||||
| |||||||
| |||||||
Deelnemende ploegen
Er worden voor deze koers vier wildcards uitgereikt. Alle vier voor Franse ploegen. De ploegen uit de UCI World Tour hebben automatisch startrecht.
Etappeschema
| Etappe | Datum | Start - Finish | Afstand (in km) | Type | Winnaar |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | 6 maart | Houdan - Houdan | 154,5 |  |
.svg.png){kind=small} |
| 2 | 7 maart | Montfort-l'Amaury - Amilly | 198,5 | |
 |
| 3 | 8 maart | Cosne-Cours-sur-Loire - Nuits-Saint-Georges | 202,5 |  |
|
| 4 | 9 maart | Crêches-sur-Saône - Belleville | 191 | |
|
| 5 | 10 maart | Saint-Symphorien-sur-Coise - Vernoux-en-Vivarais | 194 |  |
|
| 6 | 11 maart | Rognes - Aix-en-Provence | 27 |  |
|
| 7 | 12 maart | Brignoles - Biot-Sophia Antipolis | 215,5 | |
|
| 8 | 13 maart | Nice - Nice | 121 | |
|
Etappes
1e etappe
De 1e etappe was een rit in lijn over 154,5 km van Houdan terug naar Houdan. De wind speelde een grote rol in deze etappe, met in de finale waaiers tot gevolg. De drie koplopers, Thomas De Gendt, Jérémy Roy en Jens Voigt werden op de streep ingehaald door het peloton, maar de jonge Belg wist toch nog het peloton voor te blijven. Zo werd De Gendt de eerste leider in deze Parijs-Nice.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 1e etappe
|
.svg.png){kind=small}
Puntenklassement na 1e etappe
|
Bergklassement na 1e etappe
|
Jongerenklassement na 1e etappe
|
2e etappe
Ook in de 2e etappe was er weer veel wind, maar deze keer kwam het wel tot een echte massaspurt. Daarin bleek dat de Nieuw-Zeelander Greg Henderson de snelste was, voor Matthew Goss en Denis Galimzjanov. De Belg Thomas De Gendt behield de gele leiderstrui.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 2e etappe
|
Puntenklassement na 2e etappe
|
Bergklassement na 2e etappe
|
Jongerenklassement na 2e etappe
|
3e etappe
De 3e etappe was er één met enkele heuvels die bedwongen moesten worden. Vijf vluchters konden hun aanvalslust niet bedwingen, maar op 23 km van de streep was de vlucht zo goed als over. Enkel de Fransman Blel Kadri hield stand, en kreeg later nog hulp van zijn landgenoot en nationaal kampioen Thomas Voeckler. Maar op 5 km van de finish was ook hun liedje uitgezongen. Een massaspurt diende zich aan. Maar in de laatste bocht werd de spurt helemaal ontregeld door een val van Peter Sagan die enkele renners mee ten val bracht. Uiteindelijk won Matthew Goss voor Heinrich Haussler en Denis Galimzjanov. Door de bonificatieseconden nam Goss de gele leiderstrui over van Thomas De Gendt.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 3e etappe
|
Puntenklassement na 3e etappe
|
Bergklassement na 3e etappe
|
Jongerenklassement na 3e etappe
|
4e etappe
De 4e etappe bracht de renners van Crêches-sur-Saône naar Belleville, met onderweg zeven hellingen. Vijf vluchters reden heel de dag op kop: de Fransen Rémy Di Grégorio, Thomas Voeckler en Rémi Pauriol, en de Belgen Thomas De Gendt en Francis De Greef, die later moest afhaken. Pauriol kwam op 6 van de 7 hellingen eerste boven, en nam vanzelfsprekend zo de bollentrui over. En net als in de eerste etappe bleven de koplopers het peloton net voor. Voeckler pakte de ritzege, De Gendt nam de gele leiderstrui, en bijgevolg ook de witte jongerentrui terug over van Matthew Goss.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 4e etappe
|
Puntenklassement na 4e etappe
|
Bergklassement na 4e etappe
|
Jongerenklassement na 4e etappe
|
5e etappe
De 5e etappe was de eerste bergetappe in deze editie van Parijs-Nice. Met zeven beklimmingen, waar de laatste een van eerste categorie was met de top op 9 km van de streep, was dit een eerste grote test voor de favorieten op de eindzege. En de schifting kwam er ook. Een kopgroep van acht renners sprintte voor de eindzege, en uiteindelijk was het de Duitser Andreas Klöden die de Spanjaard en Olympisch Kampioen Samuel Sánchez wist te verslaan. Klöden nam zo ook de gele leiderstrui over van Thomas De Gendt, die meer dan een kwartier verloor op de rest.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 5e etappe
|
Puntenklassement na 5e etappe
|
Bergklassement na 5e etappe
|
Jongerenklassement na 5e etappe
|
6e etappe
De 6e etappe was een individuele tijdrit over 27 km over geaccidenteerd terrein. In deze tijdrit overklaste de Duitser Tony Martin allen en iedereen. Hij won met 20 seconden voorsprong op Bradley Wiggins en 29 seconden op Richie Porte. Leider Andreas Klöden gaf 46 seconden toe, en moest zo de gele leiderstrui afgeven aan dagwinnaar Martin.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 6e etappe
|
Puntenklassement na 6e etappe
|
Bergklassement na 6e etappe
|
Jongerenklassement na 6e etappe
|
7e etappe
De zevende en voorlaatste etappe ging gepaard met veel wind, regen en spektakel. Onderweg lagen ook nog eens vijf beklimmingen, waarvan twee van eerste categorie. Twee renners, Karsten Kroon en Eric Berthou, konden in een chaotische beginfase wegspringen uit het peloton. Achter hen werd er veel gevallen. Zo brak Martijn Maaskant zeven ribben. Verder waren er ook opgaves door de kou van onder andere Peter Sagan en Fränk Schleck. In de slotfase op een plaatselijk parcours, werden eerst Berthou en daarna ook Kroon gegrepen, en dat was voor Rémy Di Grégorio het signaal om aan te vallen. Hij sloeg snel een kloofje van om en bij de 20 seconden. In het peloton waren er nog enkele tegenaanvallen, maar ze waren allemaal onsuccesvol. Di Grégorio won zo de etappe, met een handvol seconden voor op het peloton, waar de sprint voor de tweede plaats gewonnen werd door Samuel Sánchez.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 7e etappe
|
Puntenklassement na 7e etappe
|
Bergklassement na 7e etappe
|
Jongerenklassement na 7e etappe
|
8e etappe
De slotetappe van deze Parijs-Nice was traditioneel een lus van Nice terug naar Nice, met de streep na de afdaling van de legendarische beklimming van de Col d'Eze. Het was de Franse kampioen Thomas Voeckler die zijn medevluchters in de beklimming en in de afdaling achterliet, en zo zijn tweede ritzege boekte in deze Parijs-Nice voor tweevoudig wereldkampioen bij de junioren Diego Ulissi. In het peloton waren er geen aanvallen meer op de gele leiderstrui van Tony Martin. Enkel Olympisch Kampioen Samuel Sánchez viel aan, en wist zo nog een plaatsje op te schuiven in het algemene klassement. De eindoverwinning was dus voor Martin. De groene trui bleef om de schouders van Heinrich Haussler, net zoals de bollen bij Rémi Pauriol en de witte trui bij Rein Taaramäe.
Resultaat
|
Algemeen klassement na de 8e etappe
|
Puntenklassement na 8e etappe
|
Bergklassement na 8e etappe
|
Jongerenklassement na 8e etappe
|
Bronnen, noten en/of referenties
|
| Parijs-Nice | |
|---|---|---|
|
1933 · 1934 · 1935 · 1936 · 1937 · 1938 · 1939 · 1940-1945 · 1946 · 1947-1950 · 1951 · 1952 · 1953 · 1954 · 1955 · 1956 · 1957 · 1958 · 1959 · 1960 · 1961 · 1962 · 1963 · 1964 · 1965 · 1966 · 1967 · 1968 · 1969 · 1970 · 1971 · 1972 · 1973 · 1974 · 1975 · 1976 · 1977 · 1978 · 1979 · 1980 · 1981 · 1982 · 1983 · 1984 · 1985 · 1986 · 1987 · 1988 · 1989 · 1990 · 1991 · 1992 · 1993 · 1994 · 1995 · 1996 · 1997 · 1998 · 1999 · 2000 · 2001 · 2002 · 2003 · 2004 · 2005 · 2006 · 2007 · 2008 · 2009 · 2010 · 2011 · 2012 · 2013 · 2014 · 2015 · 2016 · 2017 · 2018 · 2019 · 2020 | ||
| UCI World Tour 2011 |
|---|
|
|
