Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties

De Economische en Sociale Raad van de Verenigde Naties (afgekort ECOSOC, voor Economic and Social Council) is net als de Veiligheidsraad een hoofdorgaan van de Verenigde Naties. Het doel van ECOSOC is de bevordering van samenwerking op economisch, sociaal en humanitair gebied. De ECOSOC is niet permanent in functie maar komt enkele keren per jaar bijeen.

Economische en Sociale Raad
Economic and Social Council
Conseil économique et social
Economische en Sociale Raadszaal van de Verenigde Naties
Opgericht24 oktober 1945
Jurisdictie Verenigde Naties
HoofdkantoorNew York,  Verenigde Staten
Websiteun.org/ecosoc

Achtergrond

Hoewel de ECOSOC zich had kunnen ontwikkelen tot het orgaan waarin het algemene beleid van de VN op het aan de Raad toegewezen arbeidsterrein wordt vormgegeven, is dat niet gebeurd. De functie van ECOSOC is meer een toezichthoudende en coördinerende geworden dan een beleidsvormende. De beleidsvorming vindt plaats binnen verschillende andere VN-organen waarvan er sommige door de ECOSOC volgens artikel 68 Hv. ingesteld. Deze organen rapporteren aan de ECOSOC. Enkele van deze ECOSOC-organen zijn de Commissie voor Duurzame Ontwikkeling en de Mensenrechtenraad van de Verenigde Naties.

Het heeft verschillende oorzaken dat ECOSOC nooit is uitgegroeid tot een dominant beleidsvormend orgaan. Ten eerste kozen de ontwikkelingslanden er in veel gevallen voor om hun sociaaleconomische problemen op de agenda van de Algemene Vergadering te zetten waarin zij alle zijn vertegenwoordigd. Deze keuze werd gemaakt omdat de ECOSOC als onvoldoende representatief werd gezien. Ten tweede bespreken de rijke landen allerlei vraagstukken van beleidscoördinatie op sociaaleconomisch terrein bij voorkeur in andere, meer informele fora zoals de G8.

De ECOSOC is ook het verbindingskanaal met de zogenaamde gespecialiseerde organisaties van de VN. Dit zijn de met de Verenigde Naties gelieerde functionele organisaties. ECOSOC gaat de samenwerkingsovereenkomsten aan tussen deze organisaties en de VN.

Leden

De ECOSOC bestaat uit 54 leden waarvan een derde jaarlijks door de Algemene Vergadering van de VN voor een periode van drie jaar wordt gekozen. De leden zijn direct herkiesbaar, in tegenstelling tot de leden van de VN-Veiligheidsraad. Het is gebruikelijk dat de permanente leden van de Veiligheidsraad continu deel uitmaken van ECOSOC en dat de overige leden volgens een bepaalde verdeelsleutel uit alle delen van de wereld afkomstig zijn, maar dit wordt niet door het VN-Handvest voorgeschreven. Besluitvorming binnen ECOSOC geschiedt bij gewone meerderheid van stemmen.

De 54 leden van de Economische en Sociale Raad worden verkozen uit de Algemene Vergadering. De landen zijn verdeeld in groepen zodat er een gelijkmatige verdeling is van zetels voor de regio's van de wereld. Elk jaar vertrekken er uit elke groep een paar landen, waarvoor dan door de Algemene Vergadering nieuwe landen worden verkozen. De landen (met daarachter het jaar waarop ze uit de ECOSOC vertrekken) zijn:

Afrikaanse landen (14) Aziatische landen (11) Oost-Europese landen (6) Amerikaanse landen (10) West-Europese landen & Andere staten (13)
 Kameroen (2010)  Bangladesh (2012)  Estland (2011)  Argentinië (2012)  Australië (2010)
 Comoren (2012)  China (2010)  Moldavië (2010)  Bahama's (2012)  België (2012)
 Congo-Brazzaville (2010)  India (2011)  Polen (2010)  Brazilië (2010)  Canada (2012)
 Kaapverdië (2011)  Irak (2012)  Rusland (2010)  Chili (2012)  Finland (2010)
 Egypte (2012)  Japan (2011)  Slowakije (2012)  Guatemala (2011)  Frankrijk (2011)
 Ghana (2012)  Maleisië (2010)  Oekraïne (2012)  Peru (2011)  Duitsland (2011)
 Madagaskar (2012)  Guam (2011)  Saint Kitts en Nevis (2011)  Italië (2012)
 Mauritius (2011)  Pakistan (2010)  Saint Lucia (2010)  Liechtenstein (2011)
 Marokko (2011)  Filipijnen (2012)  Uruguay (2010)  Malta (2011)
 Martinique (2010)  Zuid-Korea (2010)  Venezuela (2011)  Noorwegen (2010)
 Namibië (2011)  Saoedi-Arabië (2011)  Turkije (2011)
 Nigeria (2010)  Verenigd Koninkrijk (2010)
 Rwanda (2012)  Verenigde Staten (2012)
 Zambia (2012)

Ook hebben een aantal niet-gouvernementele organisaties (NGO's), een waarnemerstatus. Dat houdt in dat ze mogen spreken tijdens bepaalde vergaderingen, maar geen stemrecht hebben.

Zie de categorie United Nations Economic and Social Council van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.