Comoren (land)

De Comoren (Comorees: Komori; Arabisch: Al Qamar; Frans: Comores), officieel de Unie der Comoren, vormen een staat bestaande uit de drie eilanden Grande Comore (Com.: Ngazidja; Ar.: Andjazîdja of Anjazījah), Mohéli (Com.: Mwali; Ar.: Moûhîlî of Mūhīlī) en Anjouan (Com.: Ndzuwani; Ar.: Andjouân of Anjwān) plus enkele andere zeer kleine eilanden. De Comoren zijn van vulkanische oorsprong en bevinden zich in de Indische Oceaan, ten noordwesten van Madagaskar. Zij vormen samen met het Franse departement Mayotte de eilandengroep Comoren. De naam is afkomstig van het Arabische "Djazair al Kamar" wat "Maan-eiland" betekent.

Union des Comores
Udzima wa Komori
الإتّحاد القمريّ
Al-Ittihad al-Qumuriyy
(Details) (Details)
Basisgegevens
Officiële landstaalComorees, Arabisch, Frans
HoofdstadMoroni
RegeringsvormRepubliek
StaatshoofdPresident Azali Assoumani
Religie98% islam, 2% christendom
Oppervlakte2.235 km² [1] (-% water)
Inwoners575.660 (2003)[2]
808.080 (2017)[3] (361,6/km² (2017))
Bijv. naamwoordComorees
InwoneraanduidingComorees
Overige
VolksliedUdzima wa ya Masiwa
MunteenheidComorese frank (KMF)
UTC+3
Web | Code | Tel..km | COM | 269
Voorgaande staten
 Frankrijk1975 (Franse kolonie)
Detailkaart
Portaal    Landen & Volken

Geschiedenis

De Comoren stonden al vanaf ongeveer 800 na Chr. onder Arabische invloed, wat zich thans nog laat merken in het feit dat de islam de overwegende religie is. De bevolking bevat naast een Bantoe- (Swahili) en een Arabisch bestanddeel ook een Maleis bestanddeel, vermoedelijk verwant aan dat van Madagaskar. De inheemse bevolking spreekt evenwel al eeuwenlang diverse dialecten van het Swahili; een lingua franca Niger-Congotaal met sterke Arabische invloeden.

In 1843 werd Mayotte door Frankrijk geannexeerd, in 1886 werden de andere eilanden ook een Frans protectoraat. Sultan Saidi Ali ibn Saidi Omar werd verbannen. In 1912 werden ze een Franse kolonie, aanvankelijk bestuurd vanuit Madagaskar.

In 1975 werd de onafhankelijkheid van de Comoren uitgeroepen, echter zonder het eiland Mayotte, dat er bij het onafhankelijkheidsreferendum voor koos bij Frankrijk te blijven.

De Comoren hebben na hun onafhankelijkheid een roerige tijd doorgemaakt. Sinds de onafhankelijkheid hebben meer dan dertig al dan niet geslaagde pogingen tot een staatsgreep plaatsgevonden. Een rol achter de schermen speelde hierbij meestal de Franse huurlingenleider Bob Denard, de "kingmaker" van de Comoren. Tweemaal (in 1978 en 1990) greep Frankrijk militair in. In 2001 trad een nieuwe grondwet in werking, waarbij het land een meer federalistisch bestuur kreeg. Sindsdien kent het presidentschap een roulatiesysteem, waarbij de drie belangrijkste eilanden (Anjouan, Grande Comore en Mohéli) om de beurt de president mogen leveren. Een presidentiële termijn duurt vijf jaar. In mei 2006 vond de eerste vreedzame machtswisseling in de geschiedenis van de Comoren plaats. Ahmed Abdallah Sambi (afkomstig van Anjouan) werd toen president. Hij werd vijf jaar later opgevolgd door zijn partijgenoot Ikililou Dhoinine (afkomstig van Mohéli), die op zijn beurt in 2016 werd opgevolgd door Azali Assoumani (uit Grande Comore).

In 2008 werd door middel van een militaire invasie het opstandige bewind van Mohamed Bacar op het Comorese eiland Anjouan omvergeworpen.

Geologie

Geografie

Grootste steden

De tien grootste steden van de Comoren zijn (inwoners volkstelling 1991[4]):

Plaats Inwoners Eiland
Moroni41.557Grande Comore
Mutsamudu26.469Anjouan
Domoni16.276Anjouan
Fomboni18.277Mohéli
Tsémbehou12.472Anjouan
Sima7.270Anjouan
Ouani7.134Anjouan
Mirontsi7.126Anjouan
Iconi5.191Grande Comore

Bestuurlijke indeling

De Comoren zijn een federale republiek met drie deelstaten, de autonome eilanden (île autonome); administratief verdeeld in prefecturen. De laagste bestuurslaag is de gemeente (commune).

Bevolking

Etnische groepen

De Comorezen maken 97% van de bevolking uit en de Makua 1,5%.

Talen

In de Comoren worden zeven verschillende levende talen gesproken; vier ervan zijn varianten van het Comorees en zijn Niger-Congotalen die zeer sterk lijken op het Swahili. Het aantal sprekers van het (Standaard)Arabisch is nogal moeilijk te achterhalen, maar het is niet groter dan het aantal Ndzwani-Comoreestaligen, dat met 260 000 sprekers de belangrijkste taal van het land is. Het Frans heeft slechts 1700 sprekers.

Religie

De islam (soennisme) vormt de staatsgodsdienst van de Comoren. Circa 98% van de bevolking hangt deze godsdienst aan, de overige 2% behoort onder meer tot het sjiisme en het christendom.[5]

Economie

  • BNP: 212 miljoen US$ (380$ per persoon) (2000)
  • munteenheid: Comorese frank (FC), koers (begin 2009): 1 euro = 491,97 FC

Armoede

Volgens het Ontwikkelingsprogramma van de Verenigde Naties leeft op de Comoren 46,1% van de bevolking van minder dan 1,25 US$ per dag.[6] Het CIA World Factbook schatte dat in 2002 60% van de bevolking onder de armoedegrens leefde.[7]

Zie de categorie Comoros van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.