Hubert-Jan Henket

In 1969 studeerde Henket cum laude af aan de faculteit Bouwkunde van de Technische Hogeschool Delft. Hij studeerde onder de hoogleraren Jaap Bakema en Aldo van Eyck. In 1969 en 1970 studeerde hij op een beurs van de Finse regering Stedenbouwkunde aan Teknillinen korkeakoulu, de technische universiteit in Helsinki. In Finland werkte hij ook voor architect Reima Pietilä.

Vanaf 1971 was Henket betrokken bij het onderwijs in de architectuur. Hij begon als docent aan 'The Bartlett', de faculteit Bouwkunde van University College London. Hierna werd hij wetenschappelijke hoofdmedewerker renovatietechniek aan de Technische Hogeschool Delft. Tussen 1984 en 1998 was hij hoogleraar bouwtechniek aan de Technische Universiteit Eindhoven. Vanaf 1998 tot aan zijn emeritaat in 2005 was hij hoogleraar architectuur aan de Technische Universiteit Delft.

Tussen 1971 en 1974 werkte hij voor het architectenbureau Castle Park Dean Hook architects in Londen. Tussen 1974 en 1976 was hij namens ditzelfde architectenbureau directeur van de Housing Renewal Unit in Londen. In 1976 begon hij vervolgens in Nederland zijn eigen architectenbureau, Henket & partners architecten. In 2000 heeft hij zich geassocieerd met ir. Janneke Bierman. Het bureau heet sindsdien BiermanHenket.

Gerechtsgebouw de Appelaar, Haarlem

Faculteit voor Dans en Theater ArtEZ, Arnhem

Fries Museum te Leeuwarden (2013)

De Fundatie, Zwolle

Henket is met zijn architectenbureau onder meer (mede)verantwoordelijk voor het ontwerp van een nieuwe vleugel van het Teylers Museum in Haarlem, het ontwerp van het De Vriese paviljoen van het Museum Boijmans Van Beuningen in Rotterdam, de renovatie van het Instituut voor Doven in Sint Michielsgestel, de renovatie van het Singer Museum in Laren, het ontwerp van een luchtbrug van de Hogeschool voor de kunsten Arnhem, de renovatie van de Mariakapel van de Sint-Janskathedraal in 's-Hertogenbosch, het ontwerp van Kunstencentrum De Verkadefabriek in 's-Hertogenbosch, het ontwerp van de nieuwbouw van Museum Catharijneconvent in Utrecht, het ontwerp van de Wintertuin van de Hortus botanicus Leiden, een uitbreiding van het MECC in Maastricht, het ontwerp van een kantoor voor Rijkswaterstaat aan de Avenue Céramique in Maastricht, de renovatie van de Wiebengahal in Maastricht, de restauratie van Sanatorium Zonnestraal in Hilversum in samenwerking met het architectenbureau Wessel de Jonge architecten, het ontwerp van een kantoor in het Delftechpark in Delft en het ontwerp van de Nederlandse Ambassade in Bangkok, Thailand. Daarnaast is het bureau betrokken bij meervoudige opdrachten als de nieuwbouw van het Rijksmuseum Amsterdam en de nieuwbouw van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Tevens is het architectenbureau supervisor Architectuur en Stedenbouw van de Luchthaven Schiphol, Hart van Zuid van Hengelo (Overijssel), de spoorzone van Tilburg en de markt van Schijndel.

Samen met Wessel de Jonge heeft Henket in 1988 Docomomo International opgericht, een non-profitorganisatie die zich richt op de documentatie en het behoud van gebouwen, landschappen en buurten van de moderne beweging. Deze organisatie heeft inmiddels afdelingen in meer dan veertig landen. Henket is erevoorzitter van de organisatie.

In 1999 won Henket de Prins Bernhard Cultuurfonds Prijs voor zijn gehele oeuvre. In 2003 werd hij benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. In 2004 won hij samen met Wessel de Jonge de BNA kubus, een prijs van de Nederlandse Bond van Architecten vanwege hun ”revitalisering van architectonisch erfgoed”. Andere prijzen die Henket heeft gewonnen, zijn onder meer de Victor de Steursprijs, de Schreudersprijs voor ondergronds bouwen en de Bouwprijs 2005. In 2013 was er een bekroning met de Dutch Design Awards, voor het exterieur van het nieuwe bouwvolume op Museum de Fundatie, dat is afgewerkt met een witblauwe huid van 55000 tegels van de Koninklijke Tichelaar.

• Bouwen is dienstverlenen: op zoek naar geschikte technologie; ontwerpen is balanceren, H.A.J. Henket (1986); Inaugurele rede TU Eindhoven
• Bouwtechnisch onderzoek 'Jongere bouwkunst'; Deel 1: Methode restauratiekeuze, H.A.J. Henket, W. de Jonge, gezamenlijke uitgave van de TU Delft en de TU Eindhoven (1987); in opdracht van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg
• Bouwtechnisch onderzoek 'Jongere bouwkunst'; Deel 2: Demonstratie Dresselhuys paviljoen, gezamenlijke uitgave van de TU Delft en de TU Eindhoven (1987), in opdracht van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg
• Conference proceedings: first international conference, September 12-15, 1990, H.A.J. Henket, Wessel de Jonge, gezamenlijke uitgave van de Technische Universiteit Eindhoven en de Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten (1991), ISBN 9038600615
• Het Nieuwe Bouwen en restaureren: het bepalen van de gevolgen van restauratiemogelijkheden: onderzoek, H.A.J. Henket, W. de Jonge, gezamenlijke uitgave van de Rijksdienst voor de Monumentenzorg en SDU (1990), ISBN 9012065402
• Takamasa Kuniyasu: return to the self, H.A.J. Henket, Paul Panhuysen, Lucas van Beeck, Het Apollohuis (1992), ISBN 9071638162
• Back from Utopia: the challenge of the Modern Movement, H.A.J. Henket, Hilde Heynen; John Allan, Wessel de Jonge, 010 Publishers (2002), ISBN 9064504830
• Sanatorium Zonnestraal - Geschiedenis en restauratie van een modern monument, Paul Meurs, Marie-Thérèse van Thoor, NAi publisher (2010), ISBN 9789056626952
• Waar Nieuw en Oud Raken, een pleidooi voor houdbare moderniteit in architectuur, H.A.J. Henket, Lecturis (2003), ISBN 9789462260009

• Ileen Montijn, 'Delftse Herinneringen. Hubert-Jan Henket: "Hoogleraren in rok op de leestafel"'. In: E.W.A. Henssen (red.),'Het Corps Als Koninkrijk: 150 Jaar Delftsch Studenten Corps', blz. 195-197. (Uitgeverij Verloren, 1998; ISBN 9065505806)
• Koninklijke onderscheiding voor Hubert-Jan Henket en Wessel de Jonge, Faculteit Bouwkunde
• ABT en Hubert-Jan Henket winnaars Schreudersprijs 2003
• ‘Architectuur is gebruikskunst ’, Het Architectenboek; online versie hier^{[dode link]}
• 'Een architect moet zich wegcijferen' ; Hubert-Jan Henket, winnaar BNA-kubus, vindt dat architectuur zijn sociale functie is kwijtgeraakt. 'Een gebouw moet eigentijds zijn, niet modieus', Ludo Diels, In: de Volkskrant, 12 november 2004; online versie hier^{[dode link]}
• Een joviale dienaar, Prof.ir. Hubert-Jan Henket (1940) neemt afscheid als hoogleraar restauratie bij Bouwkunde. De 'dienende' ontwerper maakte de weg vrij voor een nieuwe blik op restaureren.; Robert Vischer; In: TUDelta, jaargang 37, 10-11-2005; online versie hier
• Masterplan van Hubert-Jan Henket, Teylers Museum, online versie hier
• Tentoonstelling Henket & partners architecten en documentaire "De man van glas, staal en hout, Hubert-Jan Henket" in Glaspaleis Heerlen tijdens architectuurweken Heerlen
• Hubert-Jan Henket, architect van het nieuw Fries Museum, online versie hier
• BNA Kubus voor Hubert-Jan Henket en Wessel de Jonge, Nieuwsbank, 26 augustus 2004, online versie hier
• Nieuw Leven, SHNI Nieuwsbrief 10 - februari 2005 – Verslag, online versie hier^{[dode link]}

In 1999 zond de NPS in het programma Uur van de Wolf de televisiedocumentaire Hubert-Jan Henket, man van staal, hout en glas uit.

In 2007 hebben het Fries Museum in Leeuwarden en het Glaspaleis in Heerlen, tentoonstellingen gewijd aan Henkets werk.

• Website BiermanHenket

Zie de categorie Hubert-Jan Henket van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.