Antonov An-26

De Antonov An-26 (Russisch: Ан-26) (NAVO-codenaam: Curl) is een tweemotorig transportvliegtuig van de Russische vliegtuigbouwer Antonov. Het vliegtuig is ontwikkeld vanuit de Antonov An-24 met als doel militair gebruik, en werd op de markt gebracht in 1969. Hetzelfde vliegtuig werd later ook zonder licentie gebouwd in China door vliegtuigbouwer Xian onder de naam Y-14.

Antonov An-26
FabrikantAntonov
Type(s)An-26
Lengte23,80 m
Spanwijdte29,20 m
Hoogte (vanaf de grond)8,58 m
Stoelen voor passagiers40
Leeggewicht15.020 kg
Vleugeloppervlak74,98 m²
Max. startgewicht24.000 kg
Motoren2 x Progress AI-24VT turboprops plus 1 x Tumansky Ru-19-A300 turbojet
Max. stuwkracht per motor2,103 kW (2,820 ehp) + 7.85 kN (1,795 lb st)
Kruissnelheid440 km/h
Kruishoogte8.400
Max. reikwijdte2.550km
Eerste vlucht21 mei 1969
Aantal gebouwd1.403
Portaal    Luchtvaart

De 1403 gebouwde toestellen zijn of waren vooral voor militair gebruik. De belangrijkste afnemer was de luchtmacht van de Sovjet-Unie. Anno 2006 vliegen onder andere de luchtmachten van Afghanistan, Bangladesh, Angola, China, Cuba, Libië, Oekraïne, Polen, Rusland en Vietnam nog met toestellen van dit type.

In augustus 2006 waren in totaal nog 267 An-26-vliegtuigen in gebruik bij passagiersluchtvaartmaatschappijen. De luchtvaartmaatschappijen die de meeste vliegtuigen van dit type gebruiken zijn Lao Airlines (6), Syrian Arab Airlines (6), Aerocom (5), ARP 410 Airlines (5), Air Urga (10), Exin (9), RAF-Avia (5), Turkmenistan Airlines (5), Iraero (7), Scorpion Air (6), Yakutia Airlines (5) en Aerogaviota (18).

Eigenschappen
  • Bemanning: 4 (2 piloten, 1 technicus, 1 navigator)
  • Passagiers: maximaal 40
  • Maximale Belading: 5.500 kilogram
  • Lengte: 23,8 meter
  • Spanwijdte: 29,2 meter
  • Hoogte: 8,32 meter
  • Maximaal gewicht bij opstijgen: 24.000 kg
  • Snelheid: 440 km/h

Het toestel heeft een actieradius van 2.550 kilometer, maar dit kan teruglopen tot 900 à 1100 kilometer wanneer het toestel zwaarbeladen is.

Grote ongevallen met An-26
  • 26 januari 1990 – Zhavkan provincie, Mongolië, toestel MIAT, 30 slachtoffers (inzittenden)[1]
  • 14 januari 1992 – Addis Abeba, Ethiopië, toestel Ethiopian Air Force, 73 slachtoffers (inzittenden)[2]
  • 23 april 1993 – Zhavkan provincie, Mongolië, toestel MIAT, 32 slachtoffers (inzittenden en bemanning)[3]
  • 4 oktober 2007 – Kinshasa, Democratische Republiek Kongo, toestel Africa One, 38 slachtoffers (17 inzittenden, 21 op de grond).[4]
  • 6 maart 2018 - Latakia, Syrië, toestel Russische maatschappij, 32 slachtoffers (inzittenden).[5]

Referenties
  1. (en) Ongevalbeschrijving in de databank van het Aviation Safety Network
  2. (en) Ongevalbeschrijving in de databank van het Aviation Safety Network
  3. (en) Ongevalbeschrijving in de databank van het Aviation Safety Network
  4. Volkskrant, 5 oktober 2007
  5. Nos, 6 maart 2018
Vliegtuigen van Antonov
Belangrijkste vliegtuigen:An-2 · An-8 · An-10 · An-12 · An-22 · An-24 · An-26 · An-28 · An-30 · An-32 · An-38 · An-70 · An-71 · An-72 · An-124 · An-140 · An-225
Andere vliegtuigen:A-2 · A-7 · A-9 · A-11 · A-13 · A-15 · A-40 · An-3 · An-4 · An-6 · An-14 · An-74 · An-88 · An-148 · An-174 · An-180 · An-204 · An-218 · OKA-38 · SKV
Zie de categorie Antonov An-26 van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.