wetenschapper

• Geluid:  wetenschapper    (hulp, bestand)
• IPA: /ˈʋetəˌsxɑpər/

• we·ten·schap·per

• Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘wetenschapsbeoefenaar’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1976 [1]
• Afgeleid van wetenschap met het achtervoegsel -er

wetenschapper m

1. (beroep), (wetenschap) iemand die de wetenschap beoefent

1. • Er is in dat gebouw een conferentie van wetenschappers. 

• geleerde, -loog, -loge, -icus
• lector, professor, wetenschapster

• bijbelwetenschapper, communicatiewetenschapper, godsdienstwetenschapper, literatuurwetenschapper, natuurwetenschapper, taalwetenschapper

• Het woord wetenschapper staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'wetenschapper' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.