vreemdeling

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • vreem·de·ling
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Duits, in de betekenis van ‘onbekende’ voor het eerst aangetroffen in 1525 [1]
  • Afgeleid van vreemd met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-
enkelvoud meervoud
naamwoord vreemdeling vreemdelingen
verkleinwoord vreemdelingetje vreemdelingetjes

Zelfstandig naamwoord

vreemdeling m

  1. iemand die uit een ander gebied of land afkomstig is dan het onderhavige
    • De vreemdeling verbleef in een asielzoekerscentrum. 
Synoniemen
Antoniemen
Afgeleide begrippen
   
  • vreemdelingenrechter
  • vreemdelingenregister
  • vreemdelingenstatus
  • vreemdelingenverkeer
  • vreemdelingenwet
  • vreemdelingenzaak
  • vreemdelingschap
Uitdrukkingen en gezegden
  • Een vreemdeling in Jeruzalem zijn
ergens niet bekend zijn met de gang van zaken of zich ergens niet thuis voelen
Vertalingen
    1. iemand die uit een ander gebied of land afkomstig is dan het onderhavige   

Gangbaarheid
  • Het woord vreemdeling staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "vreemdeling" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.