vermoeden

• Geluid:  vermoeden    (hulp, bestand)
• IPA: /vərˈmudə(n)/

• ver·moe·den

• In de betekenis van ‘veronderstellen’ voor het eerst aangetroffen in 1254 [1]
• afgeleid van moed met het voorvoegsel ver- en met het achtervoegsel -en [2]

vermoeden o

1. een waarschijnlijke waarheid

1. • Een vermoeden is een bewering waarvan men denkt dat deze waar is, zonder daarvan zeker te zijn. 

2. een stelling zonder bewijs

1. • In de wiskunde is een vermoeden een wiskundige uitspraak waarvan wiskundigen denken dat deze waar is, terwijl er nog geen sluitend bewijs voor gevonden is. 

• nietsvermoeden, rechtsvermoeden, schuldvermoeden

• vermoedelijk

Een donkerbruin vermoeden hebben.

• Het kan volgens de uitspreker ervan over een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid beschikken.

• Het woord vermoeden staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'vermoeden' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

vermoeden

1. overgankelijk een gedachte koesteren waarvan men niet zeker is maar die een zekere waarschijnlijkheid inhoudt

1. • Resistentie werd vermoed in ten minste een aantal gevallen. 

• veronderstellen