staatsman
Nederlands
Woordafbreking
- staats·man
Woordherkomst en -opbouw
- samenstelling van staat en man met het invoegsel -s-
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | staatsman | staatsmannen staatslieden staatslui |
verkleinwoord |
Zelfstandig naamwoord
staatsman m [1]
- term gebruikt om te verwijzen naar diplomaten en politici, veelal oud-regeringsleiders met een respectabele staat van dienst
- Arendt zoekt de uitweg in een strikte scheiding van feitelijke waarheden en meningen. Op grond van dezelfde feiten kunnen twee personen - andere waarden, andere ervaringen - tot een ander oordeel komen, en dat is volgens haar volkomen legitiem. Ze haalt de Franse staatsman Georges Clemenceau aan die na de Eerste Wereldoorlog de vraag kreeg voorgelegd hoe latere historici over de schuldvraag zouden oordelen. „Dat weet ik niet”, antwoordde hij, „maar ik weet wel dat België in 1914 niet Duitsland is binnengevallen.” Interpretatie is een kwestie van keuze en selectie, van mening en oordeel, maar daaronder liggen onomstotelijke feiten. [2]
Verwante begrippen
Gangbaarheid
- Het woord staatsman staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'staatsman' herkend door:
100 % | van de Nederlanders; |
100 % | van de Vlamingen. |
Verwijzingen
- Woordenboek der Nederlandsche taal (1864-2001).
- NRC Luuk van Middelaar 29 december 2016
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.