staaf
Nederlands
Woordafbreking
- staaf
Zelfstandig naamwoord
staaf v/m
- een massieve langwerpige min of meer cilindervormige stang of balk
- Hij sloeg de vrouw met een staaf.
Verwante begrippen
- dikke staaf, stang
Hyponiemen
|
Afgeleide begrippen
|
Werkwoord
vervoeging van |
---|
staven |
staaf
- eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van staven
- Ik staaf.
- gebiedende wijs van staven
- Staaf!
- (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van staven
- Staaf je?
Gangbaarheid
- Het woord staaf staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
- In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'staaf' herkend door:
99 % | van de Nederlanders; |
99 % | van de Vlamingen. |
Limburgs
Uitspraak
- IPA: /staːf/ (Etsbergs)
Verbuiging
enkelvoud | meervoud | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | geheel | gemuteerd | verkleind | gemuteerd verkleind | |
nominatief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |
genitief | staafs | - | staefkes | - | staver | - | staefkes | - |
locatief | staves | - | staveske | - | stavese | - | staveskes | - |
datief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |
accusatief | staaf | - | staefke | - | staver | - | staefkes | - |
Afgeleide begrippen
This article is issued from
Wiktionary.
The text is licensed under Creative
Commons - Attribution - Sharealike.
Additional terms may apply for the media files.