riem

• Geluid:  riem    (hulp, bestand)
• IPA:
  • (Noord-Nederland): /rim/
  • (Vlaanderen, Brabant, Limburg): /rim/

• riem

• Leenwoord uit het Spaans, in de betekenis van ‘hoeveelheid papier’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1384 [1]
• In de betekenis van ‘leren band’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1285 [1]
• Leenwoord uit het Latijn, in de betekenis van ‘roeispaan’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1240 [1]

riem m

1. een band van leer of een ander materiaal

1. • Hij droeg altijd een riem omdat anders zijn broeken niet lekker zaten. 

2. een steel met een blad dat gebruikt wordt een vaartuig voort te bewegen

1. • Omdat hij niet wist hoe hij de riem goed vast kon houden, roeide hij erg langzaam. 

2. een farde sigaretten (pakjes sigaretten in een groter pak verpakt)

• [1] gordel
• [2] roeiriem, roeispaan

• riemaandrijving, riemdol, riemer, riemhout, riemoverbrenging, riemschijf, riemslag

• De riem er af leggen.

• De riem er op leggen.

• Het woord riem staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'riem' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

riem

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van riemen
   

   • Ik riem. 

2. gebiedende wijs van riemen
   

   • Riem! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van riemen
   

   • Riem je?