opdoffer

• Geluid:  opdoffer    (hulp, bestand)

• op·dof·fer

• samenstelling van  op vz  en  doffer ww  [1]
• Naamwoord van handeling van opdoffen met het achtervoegsel -er

opdoffer m

1. een harde klap of klap tegen een lichaamsdeel

1. • Ze had zaterdag geprobeerd haar tegenstander Yutong Han te passeren in een ultieme poging om de afstand te winnen. De Chinese kwam in de verdrukking en gleed weg, Schulting meenemend in haar val. Schultings nek kreeg een flinke opdoffer toen ze tegen de boarding belandde. [2] 

2. (figuurlijk) een flinke tegenslag

1. • Maar al snel volgde de eerste opdoffer van de avond. Miric kon na een dubbele save van Boeckx van dichtbij binnentrappen. Nog voor de rust kreeg paars-wit een tweede kaakslag. Na een knappe Lokerse aanval over verschillende stationnetjes werkte Skúlason mooi overhoeks af, al ging Boeckx niet volledig vrijuit. [3] 

1. • De Cleene is naar eigen zeggen zwaar gedupeerd. ,,Ik moet niet alleen weken wachten op een nieuw gebit maar het is ook een financiële opdoffer want het kostte 4.000 euro.” [4] 

• [2] vuistslag, opduvel, tegenslag, slag, dreun, fleer, klap, opdonder, peut, poeier, stomp
• [1] een haberdoedag
• [1] een draai om zijn oren

• Het woord opdoffer staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'opdoffer' herkend door: