mien

Nederlands

Uitspraak

Geluid: mien (hulp, bestand)
IPA: /min/

Woordafbreking

mien

Woordherkomst en -opbouw

Herkomst: Jiddisj [1]

Zelfstandig naamwoord

mien v/m

(Jiddisch-Hebreeuws) iemand met gemene streken, gluiperd

Gangbaarheid

Het woord 'mien' staat niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie.

Verwijzingen

Stichting Hebreeuwse en Jiddisje woorden in het Nederlands

Gronings

	enkelvoud		meervoud
	bijvoeglijk	zelfstandig	bijvoeglijk	zelfstandig
1^e persoon	mien	mienent	os, ozze	ozzent
2^e persoon (informeel)	dien	dienent	joen	joenent
2^e persoon (formeel)	joen	joenent	joen	joenent
3^e persoon (mannelijk)	zien	zienent	heur	heurent
3^e persoon (vrouwelijk)	heur	heurent
3^e persoon (onzijdig)	?	?

Bezittelijk voornaamwoord

mien

mijn

Nedersaksisch

Bezittelijk voornaamwoord

mien

mijn

Verwante begrippen

zien
ons

Persoonlijk voornaamwoord

mien

mij; datief en accusatief van ik, eerste persoon enkelvoud

Veluws

Bezittelijk voornaamwoord

mien

mijn

Verwante begrippen

zien
heur

Persoonlijk voornaamwoord

mien

mij; datief en accusatief van ik, eerste persoon enkelvoud

Verwante begrippen

um
heur

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.