krijg

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • krijg
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘oorlog’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1265 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord krijg krijgen
verkleinwoord krijgje krijgjes

Zelfstandig naamwoord

krijg m

  1. (militair) een gewapende strijd tussen twee of meer bevolkingsgroepen
Synoniemen
Hyponiemen
  • Boerenkrijg, burgerkrijg
Afgeleide begrippen
   
  • krijger
  • krijgsartikel
  • krijgsauditeur
  • krijgsbanier
  • krijgsbedrijf
  • krijgsbeleid
  • krijgsbijl
  • krijgsdans
Vertalingen
    1.   

Werkwoord
vervoeging van
krijgen

krijg

  1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krijgen
    • Ik krijg. 
  2. gebiedende wijs van krijgen
    • Krijg! 
  3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van krijgen
    • Krijg je? 

Gangbaarheid
  • Het woord krijg staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "krijg" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.