kont

Nederlands
Uitspraak
  • Geluid:  kont    (hulp, bestand)
  • IPA: /kɔnt/
Woordafbreking
  • kont
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘achterste’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1741 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord kont konten
verkleinwoord kontje kontjes

Zelfstandig naamwoord

kont v/m

  1. (informeel) (dierkunde) de billen, het achterwerk
    • Hij zat de hele dag op z'n kont en deed niets. 
    • Maar Albert was geen vlug type, alles kostte bij hem tijd. En al heel snel was daar Cécile geweest, hij was meteen hartstochtelijk verliefd, de ogen van Cécile, de mond van Cécile, de glimlach van Cécile, en daarna uiteraard de borsten van Cécile, de kont van Cécile, hoe wil je dan aan iets anders denken. [2] 
  2. (scheepvaart) de achtersteven van een schip
    • De bijboot was aan de kont van het jacht vastgemaakt. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
  • kontvegertje
  • kontwachter
  • kontzak
  • kontzakje
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. de billen, het achterwerk   

Gangbaarheid
  • Het woord kont staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kont" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. Lemaitre, Pierre "Tot ziens daarboven" 2014 ISBN 9789401601931 pagina 16
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.