kantoor

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • kan·toor
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘werkvertrek, bureau’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1524 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord kantoor kantoren
verkleinwoord kantoortje kantoortjes

Zelfstandig naamwoord

kantoor o

  1. een instelling waar allerlei administratieve handelingen worden uitgevoerd
    • Hij ging gisteren weer naar kantoor om nog wat extra werkzaamheden uit te voeren. 
Hyponiemen
   
  • goederenkantoor
  • goudkantoor
  • grenskantoor
  • handelskantoor
  • havenkantoor
  • hoofdkantoor
  • hulpkantoor
Afgeleide begrippen
   
  • kantoorboek
  • kantoorflat
  • kantoorgebouw
  • kantoorhumor
  • kantoorjongen
  • kantoorklerk
  • kantoorknecht
  • kantoorkruk
  • kantoorloper
  • kantoormachine
  • kantoorpand
  • kantoorpik
Vertalingen
    1. een instelling waar allerlei administratieve handelingen worden uitgevoerd   

Gangbaarheid
  • Het woord kantoor staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
100 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "kantoor" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Afrikaans
Uitspraak
  • geluid 
enkelvoud meervoud
naamwoord kantoor kantore

Zelfstandig naamwoord

kantoor

  1. kantoor o.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.