interpunctio

Latijn

Woordherkomst en -opbouw

Afgeleid van interpungere met het achtervoegsel -io.

Zelfstandig naamwoord

interpūnctiō v

scheiding van de woorden door interpunctie

Verbuiging

	enkelvoud	meervoud
nominatief	interpūnctio	interpūnctiōnēs
genitief	interpūnctiōnis	interpūnctiōnum
datief	interpūnctiōnī	interpūnctiōnibus
accusatief	interpūnctiōnem	interpūnctiōnēs
vocatief	interpūnctio	interpūnctiōnēs
ablatief	interpūnctiōne	interpūnctiōnibus

Verwante begrippen

interpūnctum

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.