interpunctum

Latijn
Woordherkomst en -opbouw
  • Afgeleid van interpungo.

Zelfstandig naamwoord

interpūnctum o

  1. pauze tussen woorden of zinnen
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief interpūnctum interpūncta
genitief interpūnctī interpūnctōrum
datief interpūnctō interpūnctīs
accusatief interpūnctum interpūncta
vocatief interpūnctum interpūncta
ablatief interpūnctō interpūnctīs
Verwante begrippen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.