immigrant

Nederlands

Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘inkomend landverhuizer’ voor het eerst aangetroffen in 1865 [1]
Via Frans immigrant (geattesteerd in 1787)[2], Engels of Duits ontleend aan Latijn immigrans; in 1799 in het Nederlands als antoniem van emigrant gebruikt[3]. Naamwoord van handeling van immigreren met het achtervoegsel -ant ook op te vatten als afleiding van migrant met het uitheemse voorvoegsel in- [3] [4]

immigrant m

iemand die zich in een voor hem nieuw land vestigt of recentelijk heeft gevestigd, een inkomend landverhuizer

immigrantenbeleid, immigrantengemeenschap, immigrantengroep, immigrantenkind, immigrantenschip, immigrantenstroom, immigrantentaal

1.

Het woord immigrant staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'immigrant' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
98 %	van de Vlamingen.

immigrant

immigrant

immigrant m

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	immigrant	immigranten
verkleinwoord	immigrantje	immigrantjes