hinderen

Nederlands

naamwoord van handeling
zelfstandig	bijvoeglijk
hinderen	hinderend
hindernis	gehinderd
hinder	hinderlijk

Uitspraak

Geluid: hinderen (hulp, bestand)
IPA: /'ɦɪndərə(n)/

Woordafbreking

hin·de·ren

stamtijd
onbepaalde wijs	verleden tijd	voltooid deelwoord
hinderen /'ɦɪndərə(n)/	hinderde /'ɦɪndərdə/	gehinderd /ɣə'ɦɪndərt/
zwak -d	volledig

Werkwoord

hinderen

overgankelijk de voortgang verstoren
overgankelijk iets of iemand storen in zijn/haar bezigheden

Synoniemen

derangeren
[2] beletten

Antoniemen

helpen

Verwante begrippen

verhinderen

Vertalingen

1.

Duits: behindern ^(de)
Engels: hinder ^(en), impede ^(en)
Frans: entraver ^(fr)
Hongaars: akadályoz ^(hu)

Indonesisch: palak ^(id)
Italiaans: ostacolare ^(it)
Russisch: мешать ^(ru)
Spaans: estorbar ^(es), obstaculizar ^(es), entorpecer ^(es)

Gangbaarheid

Het woord hinderen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'hinderen' herkend door:

99 %	van de Nederlanders;
100 %	van de Vlamingen.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.