herberg

• Geluid:  herberg    (hulp, bestand)

• her·berg

• In de betekenis van ‘logement’ voor het eerst aangetroffen in 1220 [1]
• Afkomstig van het Middelnederlandse herberghe, een samenstelling van heer (leger) en bergen, dus "een plaats waar een leger geborgen wordt". Verwant met het Engelse harbour of harbor. "Heer" in de betekenis van leger vindt men ook terug in hertog (legerleider), heerweg of heirbaan (legerweg), en heerman (soldaat). [2]

herberg v/m

1. een eenvoudig hotel

1. • Hij verbleef die nacht in een herberg. 

1. • Voor hen was geen plaats in de herberg. [3]

• logement, uitspanning

• boerenherberg, buitenherberg, jeugdherberg, koetsiersherberg, stadsherberg

• herbergier

herberg

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van herbergen
   

   • Ik herberg. 

2. gebiedende wijs van herbergen
   

   • Herberg! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van herbergen
   

   • Herberg je? 

• Het woord herberg staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'herberg' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.