fraude

Nederlands
Uitspraak
Woordafbreking
  • frau·de
Woordherkomst en -opbouw
  • Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘bedrog’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1294 [1]
enkelvoud meervoud
naamwoord fraude fraudes
verkleinwoord

Zelfstandig naamwoord

fraude v/m

  1. (juridisch) bedrog, gesjoemel (door valsheid in geschrifte)
    • Britse bank kreeg boete van Britse en Amerikaanse toezichthouders voor fraude met Libor-rente 
Hyponiemen
   
Afgeleide begrippen
Verwante begrippen
Vertalingen
    1. Bedrog   

Gangbaarheid
  • Het woord fraude staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
100 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "fraude" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3


Frans

Zelfstandig naamwoord

fraude v

  1. fraude; bedrog, gesjoemel


Spaans

Zelfstandig naamwoord

fraude m

  1. fraude; bedrog, gesjoemel
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.