ferrum

Latijn
Periodiek systeem der elementen (lat)
H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba * Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra ** Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn
↓
* La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu
** Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr
Uitspraak
  • IPA /ˈfɛr.rʊ(m)/
Woordafbreking
  • fer·rum

Zelfstandig naamwoord

fĕrrum o

  1. (scheikunde), (element) ijzer
  1. «mustum quod resipit ferrum[1]»
    most die naar ijzer smaakt
  2. een ijzeren voorwerp, veelal een zwaard
  1. «Omni autem in sede ac loco ferrum flammamque metuemus.[2]»
    En in elke woning, op elke plaats zullen wij bang zijn voor zwaard en vuur.
Verbuiging
enkelvoud meervoud
nominatief ferrum ferra
genitief ferrī ferrōrum
datief ferrō ferrīs
accusatief ferrum ferra
vocatief ferrum ferra
ablatief ferrō ferrīs

Verwijzingen
  1. Varro, De re rustica 1, 54, 3.
  2. Cicero, Pro Murena 85.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.