ex

• Geluid:  ex    (hulp, bestand)
• IPA: / ɛks /

• Leenwoord uit het Engels, in de betekenis van ‘voormalig echtgenoot of echtgenote’ voor het eerst aangetroffen in 1982 [1]
• van Latijn ex
• zn (verkorting) van ex-man of ex-vrouw
• bn (verkorting) van exclusief

• ex

ex v/m

1. voormalige echtgenoot of geliefde.

1. • Mijn ex is gelukkig een goede vriendin van me gebleven. 

• scheiding, relatie, liefdesverdriet, echtgenoot

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als voorzetsel.}

ex

1. (juridisch) zoals volgt uit

1. • Ex artikel 6:162 van het Burgerlijk Wetboek heb ik recht op schadevergoeding. 

_{Niet in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Taalunie als bijvoeglijk naamwoord}

ex

1. niet inbegrepen, zonder

1. • De prijs is 15 euro ex verzendkosten. 

• Het woord ex staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'ex' herkend door:

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ɛks/

• zn [A]: van Latijn ex
• zn [B]: (verkorting) van exact
• bn: (verkorting) van expérimental

[A] ex m en v

1. (spreektaal) ex-partner, ex

1. «L’ex de mon ex, n’est pas tex ni mex.»

   De ex van mijn ex is geen Tex(aan) en ook geen Mex(icaan).[1]

2. (spreektaal) oud-medewerker, voormalig personeelslid

[B] ex m

1. (spreektaal) eindexamenklas met exacte vakken [1]

ex

1. (spreektaal) experimenteel

1. «Gérard, il kiffe les sciences ex.»

   Gérard is dol op experimentele wetenschap. [1]

ĕx + ablatief

1. uit

1. «Ex urbe.»

   Uit de stad.

2. vanaf

• Dit voorzetsel kan de volgende vormen aannemen: "ex" voor klinker of h; "e" voor alle medeklinkers behalve h.

• ex aequo, ex dividend, ex libris, ex tempore, ex voto

• Frans: ex
• Nederlands: ex, ex-