droog

• Geluid:  droog    (hulp, bestand)
• IPA: /droːx/

• droog

• In de betekenis van ‘niet nat’ voor het eerst aangetroffen in 1100 [1]
• [2]

droog

1. geen of zeer weinig vocht bevattend

1. • Die broek is weer droog. 

2. zonder gevoel, saai, dor (-> droogkloot)
3. op een quasi ernstige manier een grap maken

1. • Ze is komisch, droog, vilein, naïef en tegelijk berekenend.[3] 

2. van wijn: niet zoet

1. • Mag ik van u een droge witte wijn. 

• nat, vochtig

• beendroog, gortdroog, handdoekdroog, handdroog, kastdroog, kurkdroog, luchtdroog, strijkdroog, winddroog

• [1] als een vis op het droge
  hulpeloos (betekenis 1: zelfstandig gebruikt)

droog

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van drogen
   

   • Ik droog. 

2. gebiedende wijs van drogen
   

   • Droog! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van drogen
   

   • Droog je? 

• Het woord droog staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek van het Centrum voor Leesonderzoek uit 2013 werd 'droog' herkend door:

• Zie Wikipedia voor meer informatie.