drogen

Nederlands
[2] De was hangt te drogen
naamwoord van handeling
zelfstandig bijvoeglijk
drogendrogend
droginggedroogd
droogte
Uitspraak
Woordafbreking
  • dro·gen
Woordherkomst en -opbouw
  • In de betekenis van ‘droogmaken’ voor het eerst aangetroffen in 1240 [1]
  • [2]
stamtijd
onbepaalde
wijs		 verleden
tijd		 voltooid
deelwoord
drogen
droogde
gedroogd
zwak -d volledig

Werkwoord

drogen

  1. overgankelijk vocht laten of doen verdampen
    • We hebben deze bloemen gedroogd. 
  2. ergatief het verdampingsproces van vocht
    • De was hangt te drogen. 
Hyponiemen
Afgeleide begrippen
   
  • droogpruimer
  • droogrek
  • droogscheerder
  • droogscheren
  • droogscheur
  • droogschieter
  • droogshampoo
  • droogstaan
  • droogstand
  • droogstappen
  • droogstempel
  • droogstoken
  • droogstolp
Vertalingen
    1. vocht laten of doen verdampen   
Vertalingen
    2. het verdampingsproces van vocht   

Gangbaarheid
  • Het woord drogen staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.
99 %van de Nederlanders;
99 %van de Vlamingen.

Meer informatie

Verwijzingen
  1. "drogen" in: Sijs, N. van der Chronologisch woordenboek. De ouderdom en herkomst van onze woorden en betekenissen. 2e druk (2002) Veen, Amsterdam / Antwerpen; op website dbnl.org; ISBN 90 204 2045 3
  2. drogen op website: Etymologiebank.nl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.